اُزن در اردیبهشت‌ماه آلاینده شاخص هوای تهران شد؛

سهم بالای موتورسیکلت‌های کاربراتوری در افزایش آلاینده اُزن در هوای پایتخت

تهران (پانا) - داده‌های ایستگاه‌های سنجش کیفیت هوا، میانگین شاخص آلاینده اُزن در سال جاری را برای اولین بار در سال جاری در اردیبهشت ماه در شرایط ناسالم ثبت کردند که به گفته عضو سابق کارگروه ملی کاهش آلودگی هوا، موتورسیکلت‌های کاربراتوری سهم قابل توجهی برای بالا رفتن میزان گاز اُزن دارند.

کد مطلب: ۱۳۷۳۵۸۲
لینک کوتاه کپی شد
سهم بالای موتورسیکلت‌های کاربراتوری در افزایش آلاینده اُزن در هوای پایتخت

آسیه اسحاقی - بهزاد اشجعی در گفت‌وگو با پانا با بیان اینکه گاز اُزن آلاینده‌ای است که امروزه در کشورهای توسعه یافته بیشترین نگرانی را به خود اختصاص داده است، اظهار کرد: «این آلاینده می‌تواند سبب بروز مشکلات تنفسی و ابتلا به بیماری‌های تنفسی شود. البته در دو دهه قبل آلاینده شاخص تهران منواکسیدکربن بود که با الزام رعایت استاندارد یورو ٢ در خودروها، این آلاینده کم کم جای خود را به ذرات معلق داد و اکنون ذرات معلق اصلی‌ترین آلاینده‌ هوا در کیفیت هوای تهران محسوب می‌شود.»

این کارشناس آلودگی هوا تاکید کرد: «طی چند سال اخیر آلاینده اُزن به یکی از آلاینده‌های شاخص هوا در فصل بهار و تابستان تبدیل شده است.»

وی با بیان اینکه گاز اُزن به‌طورمستقیم از منابع متحرک یا ساکن مانند خودروها و صنایع منتشر نمی‌شود، گفت: «این گاز با واکنش برخی گازها همچون اکسیدهای نیتروژن، ترکیبات آلی و هیدروکربن‌ها ایجاد می‌شود و میزان غلظت آن با تشدید نور خورشید و بالا رفتن دما در ماه‌های گرم سال افزایش پیدا می‌کند البته این افزایش مشروط بر این است که پیش‌سازهای این آلاینده ثانویه در هوا وجود داشته باشند.»

عضو سابق کارگروه ملی کاهش آلودگی هوا در پاسخ به این سوال که برای کاهش آلاینده اُزن در هوا چه باید کرد؛ توضیح داد: «برای از بین بردن این آلودگی باید منابع انتشار آلاینده‌های پیش‌ساز اُزن مانند هیدروکربن‌ها کاهش یابد. از این رو موتورسیکلت‌های کاربراتوری سهم قابل توجهی در ایجاد شرایط لازم برای بالا رفتن میزان گاز اُزن در مقایسه با سایر آلاینده‌های معیار هوا دارند. لذا باید برای ارتقای کیفیت سوخت خودروهای دیزلی، خروج خودروها و موتورسیکلت‌های فرسوده چاره‌ای شود.

آلاینده اُزن تقریبا از سال ۹۳ و ۹۴ در آسمان تهران مشاهده شد البته علت عمده‌ آن به‌دلیل اندازه‌گیری بود زیرا قبل از این تاریخ، مشکل اندازه‌گیری وجود داشت و سالانه میزان این آلاینده ثانویه افزایش یافت به طوری که سال ۹۹ تعداد روزهای آلوده با اُزن به ۴۲ روز رسید. عدد 42 روز آلودگی با آلاینده اُزن در مقایسه با pm ذرات معلق در 6 ماهه دوم سال ۹۹ که حدود ۶۰ روز بود، قابل توجه است و سال به سال وضعیت بدتر و بحرانی‌تر می‌شود.

ارسال دیدگاه

پربازدیدترین ها
آخرین اخبار