میلاد امام حسین(ع)، سفره احسان الهی

سلام اربابم، سلام بر تو که از وقتی زاده شدم، عشقت در وجودم می جوشد. سحرهایم را با سلام بر تو و فرزندانت آغاز می کنم و وقتی آب می‌نوشتم بر تو سلام می‌دهم و تمام وجودم سرشار از آرامش و طراوت می‌شود.

تویی که امیر دلها هستی و آفتاب جمال تو سرآغاز همه جانبخشی ها است.خاک تو آبروی سجده من است و آب با تولد تو در فرهنگ لغات دلم هم خانواده ی حسین شد.
حضرت جانان من ،سفره احسانت پر برکت ترین سفره است و همه عاشقانت از این سفره بهره مند می‌شوند. قسم به لحظه ای که پیامبر گلوی سپیدت را بوسه زد و تو متولد شدی و تبسم را به اهل بیت هدیه کردی.تو آمدی و گیتی ز رخت خندان شد.
جان جهانم تو هستی که سرور آزادگان و ثارالله هستی .کاش روزی،من گدا هم کنج شش گوشه بنشینم و از شوق فراوان دیدگانم تار شود.
دستانم را به شبکه های ضریحت متصل کنم و این اتصال هیچ گاه قطع نشود، حسین جانم تو یک برادر داشتی و حضرت یوسف یازده برادر، اما برادری با وفاداری است.
عباس تو،پهلوان،کوه رشادت و جوانمردی و یل ام البنین است.اوست که همه ی سائلان به او توسل می‌کنند کسی از در او دست خالی بر نمی گردد.

حضرت اباالفضل برادری بود که هم رکاب ولایت تو ماند و شیر شهامت شد.
یا کاشف الکرب عن وجه الحسین، اکشف کربی بحق اخیک الحسین
در تقویم از سالروز میلاد سیدالشهدا و علمدار کربلا، به عنوان روز پاسدار و جانباز یاد می‌شود. شما هستید که شفیع قیامت هستید و تمام محبانتان در غوغای محشر تنها دادرس آنها شما هستید.
ما تشنه عشقیم و شنیدیم که گفتند /رفع عطش عشق فقط نام حسین است. السلام علی الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین علیه السلام
میلاد بی نظیر و با کرامت سرور و سالار شهیدان بر شیعیان و حضرت مهدی (عج) فرخنده باد!

*دانش آموزخبرنگار