کاهش ریسک خطر زلزله تهران نیازمند برنامه‌ریزی است

کامبد امینی حسینی، رئیس پژوهشکده مدیریت خطر پذیری و بحران با حضور در یک برنامه رادیویی در مورد زلزله تهران و تبعات بحران ساز آن بیان داشت: بعد از وقوع زلزله بم طرح جامع مدیریت بحران برای تهران در سازمان پیشگیری و مدیریت بحران تهران تدوین شد و برنامه بلند مدت ۱۵ ساله تعریف شد ولی با تغییرات سیاسی که در کشور رخ داد مدیران بعدی اعتقادی به برنامه تدوین شده نداشتند و متاسفانه برنامه‌های تدوین شده اجرایی نشدند.

وی افزود: ‌ وضعیت نامطلوب و نامقاوم فعلی ساختمان‌های تهران حاصل یکی دو دهه اخیر نیست بلکه انباشت ساخت و سازهایی است که در طی قرن اخیر شکل گرفته و اینکه توقع داشته باشیم ظرف چند سال به وضعیت مطلوب برسیم غیر واقعی و غیر منطقی است.

امینی حسینی تصریح کرد: اینکه صبر کردیم دولت برای زلزله کاری کند یا شهرداری جلوی ساخت و سازهای خلاف را بگیرد راهکار کارسازی نبوده است و باید مردم به موضوع ساخت و سازها حساس شده و آن را مطالبه کنند.

رئیس پژوهشکده مدیریت خطر پذیری و بحران افزود: تازمانی که سازه‌های مقاوم مطالبه مردم نباشد سازندگان در ساخت ساختمان‌ها فقط به ظاهر ساختمان می‌پردازند.

وی با اشاره به اینکه در کشور ما اغلب زلزله‌ها همراه با پیش زلزله هستند که این مهم می‌تواند کمک کند که تلفات کمتری داشته باشیم اظهار داشت: در این راستا طرح مدرسه ایمن جامعه تاب آور در محله‌ها در حال اجراست که مدارس به عنوان پایگاه پشتیبان مدیریت بحران در محله ایفای نقش می‌کنند و در موقع پیش لرزه مردم می‌توانند در مدارس ایمن پناه گیری کنند تا زلزله اصلی رخ دهد.

امینی حسینی خاطر نشان کرد: مردم می‌توانند پس از پیش لرزه علاوه بر مدارس ایمن، در پارکها و فضای سبز محله‌ها، مساجد ایمن و فرهنگسراهای ایمن پناهگیری داشته باشند.

رئیس پژوهشکده مدیریت خطر پذیری و بحران اظهار داشت: درمورد زلزله تهران در گذشته سیاست بر این بود که ذهن مردم را گرفتار زلزله نکنیم و دغدغه و نگرانی از بابت رخداد زلزله برای مردم ایجاد نشود ولی اکنون سیاست تغییر کرده و ضرورت بر آمادگی در برابر وقوع زلزله و کاهش تلفات است.