حاشیه‌نگاری دانش‌آموز خبرنگار پانا از دیدار با رهبری؛
حال و هوای دیدار با رهبرم توصیف نشدنی است
البرز(پانا) - نمی دانم از کجا باید شروع کنم؟ حتی نمی دانم که چه بگویم؟ بهتر است از آرزوی آسمانی خود بگویم.سال ها بود که منتظر دیدار شما آقا جان بودم . سال ها بود که شما را در همه رسانه ها ، تلویزیون، اخبار میدیم اما ،چهره پر از مهربانی و نورانی شما را از نزدیک ندیده بودم . و این برایم آرزویی بود. تا اینکه توانستم وارد عرصه خبرنگاری شوم تا بتوانم مرهمی بر مشکلات مردم باشم و بتوانم حداقل سخنان آنها را به گوش مسئولین برسانم .
روزی در حال عبادت با خدا بودم که گوشیم زنگ خورد، فردی با من تماس گرفت و گفت : شما با مقام معظم رهبری دیدار دارید ... بعض گلویم را فشرد .در همان لحظه اشک از چشمان جاری شد ؛انگار جواب این همه دلتنگی ها و گریه های بی وقفه ام را خداوند داده است .
احساساتم غیر قابل وصف است. دعوت به دیدار نگارم در مخیله ام نمی گنجد چه برسد بخواهد بر باورم بنشیند.
انگار کم کم داشت این دیدار برایم جا می افتد ؛تو قرار است به دیدار کسی بروی که برای بچه های شهدا پدر،برای دردمندان همدرد وبرای دشمنان دژی غیر قابل نفوذ بود وهست.
آری! بزرگ مرد کشورم! برای دل ساده ام نگاهش تصلای خاطر است...من یکی از دوستداران محبت ها ولبخند هایش هستم... من یکی از هزاران مشتاق عطر وجودش هستم.من یکی از هزاران ایرانی هستم که طنین خوش زندگیم،آهنگ سخنانش است... تلاطم وجودم در پی یافتن چهره یار، هر روز افزون می شد ومن در پی آرام کردن دلم به قرارگاه عاشقان دعوت شدم.
لحظه موعود فرار رسید .آقا جان برای دیدار شما بسیار استرس داشتم اما در همان لحظه که وارد بیت شما شدم حس بسیار خوبی داشتم. این همه جوان و نوجوان برای دیدار پرشکوه شما آمده اند. هرگاه که تکبیر می‌گفتند حس متحد بودن و متصل بودن به شما را داشتم . آقا جان برادارن و خواهرانم از شهرهای مختلف از لر و کرد گرفته تا بلوچ و عرب به عشق دیدار شما آمده اند .
وقتی شما آمدید همه به احترام شما قیام کردند .عده ایی از شوق اشک میریختند این فقط قسمتی از عشق فرزندان ایران به شماست . چهره ملکوتی ات و قد و بالای رعنایت چه در پی خود دارد که اینگونه عشق و دلدادگی به کام ما وجام زهری است به کام ستم پیشگان و گرگ صفتان؟!
کاش می شد با ترازویی میزان محبت به شما را سنجید و با کلمه ای فرای عشق و دوست داشتن میزان دلبستگی به شما را وصف کرد ولی چه کنم آقاجان که زبان قاصرم محدود است.. آقای عزیزم، من از همان لحظه که وارد شدم با خودم عهد بستم که تا پای جان پشت این انقلاب و پرچم بایستم و به دشمنان ایران بفهمانم که ملت فهیم ایران همیشه گوش به فرمان رهبر معظم انقلاب هستند .
دانش آموز خبرنگار؛مهسا رادپور
ارسال دیدگاه