تجهیزات هنرستان‌های کشاورزی منسوخ شده است

یکی از موضوعاتی که در بحث امنیت غذایی کمتر موردتوجه قرار گرفته است، تجهیزات و ماشین‌آلات کشاورزی است. در برخی از مناطق جغرافیایی ایران‌، زمین هست، آب هست، بذر هست اما ماشین‌آلات کشاورزی جوابگو نیست و یکی از ریشه‌های مهم کمبود تجهیزات ماشینی حوزه کشاورزی مربوط به هنرستان‌های کشاورزی است. هنرجو در کارگاه تعمیرات ماشین‌آلات کشاورزی همچنان موتور ماشین‌های 60 تا 70 سال قبل را تعمیر می‌کند در حالی که این نوع ماشین‌ها دیگر در عرصه واقعی کشاورزی منسوخ شده‌اند و استفاده‌ای ندارد.

تجهیزات فرسوده و دلزدگی بعد از انتخاب رشته کشاورزی

محمد سرانی، کارشناس ارشد مکانیک بیوسیستم و هنرآموز رشته ماشین‌های کشاورزی در هنرستان شهید باهنر پاکدشت در گفت‌وگو با پانا می‌گوید: «با توجه به رویکرد دولت برای تقویت هنرستان‌های کشاورزی متأسفانه وقتی هنرجو وارد بخش فنی ماشین‌آلات این رشته می‌شود دلزده و مأیوس از انتخاب رشته‌اش می‌شود. هنرستان‌های کشاورزی به دلیل تجهیزات کارگاهی نیاز به توجه و نگهداری ویژه دارند و این موضوع دچار نواقصی بوده و این نوع ماشین‌آلات باید دچار نوسازی شود.»

وی افزود: «تجهیزاتی که در هنرستان‌ها وجود دارد، منسوخ شده است و صرفاً برای آموزش اولیه مناسب است و برای تکمیل مهارت به نوسازی کارگاه‌ها و تجهیزات آن‌ها باید پرداخته شود.»

نوسازی تجهیزات هنرستان‌های کشاورزی به ورطه فراموشی افتاده است

سرآنی گفت: «درزمینهٔ نوسازی تجهیزات هنرستان‌های کشاورزی چند سالی است که کاری انجام نشده، تاجاییکه تعمیر تراکتورهایی به دانش‌آموزان آموزش داده می‌شود که چند سالی است منسوخ‌شده و کمتر استفاده می‌شود.»

این مدرس هنرستان‌های کشاورزی عنوان کرد: «در برخی از هنرستان‌ها که تجهیزات اولیه‌ای دارند هم تعمیر موتور داریم و هم مکانیک. عمده‌ترین مشکل ما در حوزه مکانیک ماشین‌های کشاورزی است زیرا باید درزمینهٔ ادوات مختلف که به تراکتور وصل می‌شود، ادوات خاک‌برداری، ادوات کاشت، داشت و برداشت و همه عنوان‌هایی که جزو واحدهای درسی هستند به‌روز شویم تا هنرجویان بعد از فارغ‌التحصیلی با توانمندی‌های عملی واقعی وارد حوزه کشاورزی شوند.»

23 تا 25 سال است هیچ ادواتی وارد هنرستان‌ها نشده است

وی درباره اینکه چرا بخش خصوصی تجهیزاتش را برای تعمیر به هنرستان‌ها نمی‌آورد، گفت‌: «موضوع این است که تجهیزات و ماشین‌آلات کشاورزی بسیار گران هستند. هنرجو ممکن است ماشین‌آلاتی را حتی یک‌بار هم از نزدیک ندیده باشد چه برسد به تعمیر. وسایلی که در هنرستان‌ها موجود هستند به‌روز نیستند و قیمتشان هم بالاست و عملاً امکان خرید آن وسیله وجود ندارد، مخصوصاً کمباین‌ها و ماشین‌های این‌چنینی کم هستند. راهکار این است که برای هنرجو در طول سال تحصیلی برنامه بازدید از شرکت‌های خصوصی که این نوع ماشین‌آلات را دارد، برگزار شود. متأسفانه در هنرستان صرفاً وسایل به‌صورت تئوریک آموزش داده می‌شود و بچه‌ها امکان کار کردن با آن را ندارند.»

سرانی با اشاره به اینکه قبلاً هنرستان‌های کشاورزی زیر نظر دفتر آموزش کشاورزی وزارت آموزش‌وپرورش بود، عنوان کرد: «این دفتر مأمور خرید تجهیزات بود و در آن زمان همه ادواتی که برای هنرآموز به هنرستان آورده می‌شد برندهای روز دنیا بود. متأسفانه این دفاتر آموزشی جمع شده است.»

وی افزود: «اکنون 23 تا 25 سال است که هیچ ادواتی وارد هنرستان‌ها نشده است. هنرستان‌های کشاورزی هر دو سال یک‌بار سهمیه تراکتور داشتند اما آخرین تراکتوری که به هنرستان ما آمده برای سال 73 است و همه تجهیزات برای 60 تا 70 سال پیش است و این تراکتورهایی که بچه‌ها با آن کار می‌کنند و آموزش می‌بینند دیگر در بازار وجود ندارد. کارگاه‌های فنی به‌روز نمی‌شوند و دانش‌آموز هنوز روی موتور پیکان کار می‌کند درحالی‌که این خودرو دیگر منقضی شده است.»