در گفت‌وگو با پانا:
معلمی شغل نیست
به جای مطرح کردن خودمان مشکلات مردم را حل کنیم
تهران(پانا) - شعبان متولی زاده با اشاره به چگونگی ورودش به حرفه معلمی گفت از بدو ورود به آموزش و پرورش به شغل معلمی علاقه‌مند شده است و دنبال مقام و منزلت نیست بلکه تنها عاشق کارش هست و معتقد است سرنوشت بچه‌ها دست معلم‌ها است.
بیستمین قسمت مجموعه مستند «همسایه‌های خوب» به کارگردانی مهدی بخشی‌مقدم و تهیه‌کنندگی مهدی شامحمدی امروز 30 شهریورماه روی آنتن شبکه دو سیما می‌رود. سوژه جدیدترین روایت این مجموعه مستند که محصول مرکز مستند سوره است، «شعبان متولی‌زاده» نام داشت که به عنوان آموزگار در مدرسه شهیدگراییلی روستای شالیکش شهرستان بابل فعالیت دارد.
وی در طول ۲۷ سال گذشته همواره در مناطق صعب‌العبور خدمت کرده و تنها آموزگار این منطقه است. «متولی‌زاده» شخصا خود بچه‌ها را از جنگل و روستاهای صعب‌العبور با ماشین به مدرسه می‌آورد، درس می‌دهد و سپس آن‌ها را به خانه‌هایشان برمی‌گرداند. شاید کسی اندازه او در منطقه به فکر سوادآموزی کودکان نباشد. تنها دلخوشی او تعداد زیادی از شاگردانش هستند که توانسته‌اند مدارج علمی را در آن مناطق سخت طی کنند و مشغول تدریس به دانش‌آموزان در مناطق دیگر کشور شوند.
پخش این قسمت بهانه‌ای شد تا با «شعبان متولی‌زاده» به گفت‌وگو بنشینیم که در ادامه می‌خوانید.
وی در ابتدا با بیان اینکه نمایش فعالیت‌های یک معلم در مستند «همسایه‌های خوب» باعث می‌شود دیگران هم به این شغل علاقه‌مند شوند، گفت: «معلمی را با پول نمی‌توان عوض کرد چراکه شغل نیست بلکه کارخانه، آموزشگاه و پرورشگاه انسانیت است. ما با انسان و سرنوشت آن کار داریم پس باید مراقب باشیم.»
این معلم با بیان اینکه از بدو ورود به آموزش و پرورش به شغل معلمی علاقه‌مند شده است، مطرح کرد: «دنبال مقام و منزلت نیستم بلکه تنها عاشق کارم هستم و معتقدم سرنوشت بچه‌ها دست ماست به همین دلیل با چهره گشاده وارد کلاس می‌شوم و به این معتقدم که معلمی موفق است که اخلاق خوش داشته باشد.»
متولی‌زاده با اشاره به اینکه به 16 شاگرد در پنج پایه تحصیلی درس می‌دهد، مطرح کرد: «من همه کاره مدرسه هستم از معلم تا مدیر و فراش مدرسه. حتی کلاس‌ها را خود جارو می‌زنم از کار خسته نمی‌شوم. شاید بتوان گفت در دوران کرونا دنیا تعطیل شد اما من مدرسه را تعطیل نکردم چراکه بچه‌ها گوشی نداشتند و اینترنت منطقه نیز بسیار ضعیف است.»
وی ادامه داد: «به دلیل آنکه پدران بچه‌ها باتوجه به شغلشان ییلاق و قشلاق می‌کنند، بچه‌ها را با ماشین شخصی‌ام به مدرسه می‌آورم. من می‌دانم خانواده بچه‌ها سختی‌ها می‌کشند و آن‌ها را درک می‌کنم پس بنابراین به خودم اجازه نمی‌دهم در کارم سهل انگاری کنم و وجدانم راهنما، مدیر و سرپرست من است.»
این معلم درباره مشکلات منطقه‌شان عنوان کرد: «آسفالت نبودن مسیر مدرسه باعث شده است دانش‌آموزان از امکانات آموزشی، ورزشی و فرهنگی بی‌بهره شوند. همچنین به دلیل نبودن رایانه نمی‌توانیم از سی دی‌های آموزشی استفاده کنیم. از سوی دیگر یکی دیگر از مشکلات روستای ما اینترنت ضعیف آن است.»
متولی‌زاده ضمن گلایه از برخی از مسئولان آموزش و پرورش برای رسیدگی نکردن به وضعیت تحصیلی بچه‌هایی که در سن مدرسه هستند، بیان کرد: «من معتقدم برای بچه‌ها هر کاری انجام دهیم، باز هم کم است. متاسفانه تا به حال هیچ مسئولی نیامده است که از من بپرسد مشکلات ما چیست.»
وی تاکید کرد: «دوران حرف و شعار گذشته است باید مرد باشیم و دل بسوزانیم. متاسفانه گاهی مواقع بچه‌ها از من می‌پرسند آقای دبیر ما چه فرقی با بقیه بچه‌ها داریم که از برخی امکانات بی‌بهره هستیم؟ و چرا جاده مدرسه آسفالت نیست و ما تا کی باید روی جاده خاکی راه برویم؟ سوالی که من از مسئولان دارم این است که آیا حاضرند فرزندشان در چنین مدرسه‌ای تحصیل کند؟ باید نگاه ویژه‌ای به این روستا بشود و امیدوارم نگاه تبعیضی از بین برود.»
متولی‌زاده در پایان خاطرنشان کرد: «باید تلاش کنیم مشکلات مردم را بدون چشم‌داشت رفع و رجوع کنیم نه اینکه خودمان را مطرح کنیم.»
یادآور می‌شود بیستمین روایت مجموعه مستند «همسایه‌های خوب» به زندگی «شعبان متولی‌زاده»، معلم یکی از روستاهای شهرستان بابل، اختصاص داشت که شب گذشته روی آنتن شبکه دو سیما رفت.
ارسال دیدگاه