تامین 100 درصدی «استقلال سیاسی» به برکت جمهوری اسلامی ایران

ابوالقاسم رئوفیان در گفت‌وگو با پانا به‌مناسبت چهل و سومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی اظهار کرد: «انقلاب اسلامی ایران از 15 خرداد 1342 آغاز شد و در 22 بهمن 1357 پیروز شد؛ اینکه نهضت 15 خرداد، منجر به پیروزی نهضت و شکل‌گیری انقلاب نشد، دلیلش این بود که مردم در صحنه نبودند. اما در 22 بهمن 1357 که امام همان امام 15 خرداد بودند، اسلام همان اسلام بود، مردم هم آمدند و انقلاب اسلامی ایران شکل گرفت.»

آزادی یکی از مسائلی بود که امام همواره دنبال آن بودند، آزادی به معنای واقعی کلمه

وی ادامه داد: «امام از ابتدا که نهضت را شروع کردند، در این فاصله نزدیک 16 سال همواره دنبال این بودند که کشور مستقل شود، از بند اسارت بلوک‌های شرق و غرب بیرون بیاید، هویت مردم به آن‌ها برگردد و اینگونه نباشد که حکمرانان، نسخه بیگانه را در حوزه‌های مختلف برای مردم به اجرا دربیاورند. امام از ابتدا به دنبال استقلال، قطع وابستگی‌ها و رسیدن به وارستگی و پیداکردن قدرتی بودند که دولت و ملت روی پای خود بایستند. آزادی یکی از مسائلی بود که امام همواره دنبال آن بودند. آزادی که اسارت از آن می‌بارد نه؛ آزادی به معنای واقعی کلمه. امام در پی نهادینه‌کردن عصیان و تمرد در جامعه مقابل استبداد داخلی و استکبار جهانی بودند. آزادی یک واژه مقدسی است، یک هدیه است که به انسان ارزانی داشته شده است.»

قبل از انقلاب انتخابات فرمایشی بود و در عرصه تصمیم‌گیری‌ها مردم نقشی نداشند

دبیرکل حزب اسلامی ایران زمین با تاکید بر اینکه قبل از انقلاب نه استقلال بود، نه آزادی به معنای واقعی کلمه و نه جمهوریت به معنایی که مردم در صحنه باشند؛ تصریح کرد: «انتخابات فرمایشی بود و در عرصه تصمیم‌گیری‌ها مردم نقشی نداشند. مردم‌سالاری وجود نداشت اما امام به دنبال این بودند که این‌ها را به وجود بیاورند و البته با هویت اسلامی و ایرانی.»

نه قبل از انقلاب و نه قبل‌تر از آن به معنای واقعی نه استقلال، نه آزادی و نه حاکمیت مردم وجود نداشت

رئوفیان اضافه کرد: «پس از پیروزی انقلاب اسلامی اولین چیزی که به رفراندوم گذاشته شد، جمهوری اسلامی بود که بالای 98 درصد مردم در 12 فروردین 58 به جمهوری اسلامی رای دادند؛ یعنی حاکمیت مردم‌سالاری دینی. نه قبل از انقلاب و نه قبل از آن به معنای واقعی نه استقلال، نه آزادی و نه حاکمیت مردم وجود نداشت. مردم مسلمان بودند و اسلام هم اسلام خانه و مسجد بود اما حکمرانان و حاکمیت کاملا دین را جدا از سیاست می‌دانستند و پیوند دین و سیاست را نه تنها قبول نداشتند بلکه به شدت با آن مقابله می‌کردند. یکی از دلایلی هم که امام را تبعید کردند و با امام درافتادند و برای 15 سال و چند ماه از کشور دور بودند، این بود که امام دین و سیاست را توامان می‌خواستند و این چیزی نبود که امام خود ابداع کرده باشند؛ این تفکری برآمده از قرآن و سیره معصومین بود، از کلام و سیره سیاسی حکومتی پیامبر اعظم و حضرت علی (ع) نشات می‌گرفت. امام دنبال این مهم بودند و در 12 فروردین 58 محقق شد.»

دیگر، دیگران نمی‌توانند برای ما تعیین تکلیف کنند

وی در ادامه در پاسخ به این سوال که آیا با پیروزی انقلاب اسلامی توانستیم به طور کامل استقلال را به دست بیاوریم؟؛ گفت: «استقلال در برقراری روابط خارجی مطرح است، یعنی اینکه بدون مداخله دیگران و بدون اینکه بیگانگان برای ما تعیین تکلیف کنند خودمان بتوانیم اقدامات خود را انجام دهیم و با برقراری یک روابط کاملا عادلانه با حفظ و تامین منافع ملی، امنیت ملی و تمامیت ارضی و حفظ اصول و اهدافی که به خاطر آن‌ها انقلاب کردیم، روابط خود را با سایر کشورها تعریف کنیم. من معتقدم استقلال سیاسی را 100 درصد به دست آوردیم و امروز توانستیم روی پای خود بایستیم. امام هم دنبال این بودند که زنجیرهای اسارت را از دست و پای ملت باز کنند و تعامل با دیگر دولت‌ها را با حفظ حقوق ملت و تامین منافع کشور و مصلحت جمهوری اسلامی ایران تامین کنند. ما به این موضوع رسیدیم و دیگر، دیگران نمی‌توانند برای ما تعیین تکلیف کنند. فلذا ملت استقلال‌طلب مثل مردم ایران به رهبری امام در پی به حداقل رساندن میزان اتکا به بیگانگان بودند که این اتفاق افتاده و امروز ما دارای قدرت تصمیم‌گیری هستیم که خود در داخل کشور تصمیم می‌گیریم.»

تصمیم تعیین نوع حکومت توسط خود مردم را اجرا کردیم

ابوالقاسم رئوفیان خاطرنشان کرد: «بنابراین ملتی که می‌خواهد به استقلال سیاسی برسد اولا باید دارای قدرت تصمیم‌گیری باشد، دارای قدرت سیاست‌گذاری خود باشد که ما به اشکال مختلف این را محقق کردیم. ما هم نظام جمهوری اسلامی ایران را تصمیم‌گیری کردیم، به رفراندوم گذاشتیم و مردم پای صندوق‌های رای آمدند. تصمیم تعیین نوع حکومت توسط خود مردم را اجرا کردیم و جمهوری اسلامی به عنوان یک حکومت تعیین شد. این اولین شرط رسیدن به استقلال سیاسی بود که در کشور ما اجرا شد؛ یعنی تصمیم به تعیین نوع حکومت. دوم اینکه آن را در 12 فروردین 1358 اجرا هم کردیم.»

هشت سال یک وجب از خاک کشور از دست نرفت

دبیرکل حزب اسلامی ایران زمین با اشاره به نمونه دیگری از استقلال سیاسی افزود: «وقتی رژیم بعث به ایران حمله کرد ما تازه انقلاب کرده بودیم و ارتش ما هنوز انسجام پیدا نکرده بود، به همین خاطر تصمیم‌گیری در این شرایط، بسیار سخت بود، تصمیم‌گیری خیلی شجاعت می‌خواست و تصمیم‌گیران باید از هوش و استعداد بالایی برخوردار می‌بودند. تصمیم امام این بود که در مقابل تجاوز عراق بایستند و این تصمیم عملی شد ولو اینکه 8 سال جنگ تحمیلی طول کشید. اما در این هشت سال یک وجب از خاک کشور از دست نرفت. اسم این استقلال سیاسی است. یعنی تصمیم بگیریم مقابل عراق بایستیم و این تصمیم را عملی کنیم ولو اینکه چند سال هم طول بکشد و در نهایت اجازه ندهیم دشمن به یک وجب خاک این مرز و بوم دست‌درازی کند.»

در مقابل زیاده‌خواهی‌های آمریکا ایستادیم

وی یادآور شد: «در ارتباط با مساله برجام و قبل از آن، از دیرباز آمریکا دنبال تحدید فعا‌لیت‌های هسته‌ای ایران بود، هم می‌خواست ایران محدودیت‌های هسته‌ای را بپذیرد و هم تحریم‌ها ادامه داشته باشد تا با اعمال چنین سیاست ظالمانه‌ای مردم به ستوه بیایند و فروپاشی نظام را جشن بگیرد اما براساس درس استقلال‌طلبی که در مکتب امام آموختیم که *لاتظلمون و لاتظلمون* نه زیر بار ظلم رفتیم و نه ظلم به کسی روا داشتیم، در مقابل زیاده‌خواهی‌های آمریکا ایستادیم، خودمان برای خودمان تصمیم گرفتیم وخودمان هم به آن عمل کردیم و این همان استقلال سیاسی است»

طی 200 سال، هر دوره شاهانی ترسو، بخشی از خاک کشور را هبه کردند

این فعال سیاسی گفت: «این استقلال سیاسی و این 8 سال جنگ تحمیلی به گونه‌ای بود که یک وجب خاک را از دست ندادیم در حالیکه در طول بیش از 200 سال قبل از انقلاب، هر دوره بخشی از سرزمین ایران عزیزمان توسط شاهان ترسو و خوشگذران به دشمن هبه شد که فقط بیش از ۲۵۰ هزارهکتار طی عهدنامه گلستان و ترکمانچای به روسیه تزاری ملحق شد. ولی در حمله ۸ساله عراق به ایران آن‌هم با حمایت همه‌جانبه قدرت‌های بزرگ و کوچک آرزوی اشغال یک وجب از سرزمین‌مان را به دل دشمن گذاشتیم، دست از پا درازتر به خانه‌ها‌یشان برگشتند و این نمونه‌ای از استقلال سیاسی و اقتدار ملت ایران به رهبری امام است.»

باید وابستگی اقتصادی را به حداقل برسانیم

دبیرکل حزب اسلامی ایران زمین به استقلال اقتصادی نیز اشاره کرد و گفت: «استقلال اقتصادی به این معنا که ما بتوانیم تمام مشکلات اقتصادی را در کشور خودمان نسخه بپیچیم و خود حل کنیم، هنوز ممکن نشده است. اقتصاد هر کشور هم می‌تواند بر بازار جهانی تاثیر بگذارد و هم اینکه از بازار بین‌المللی تاثیر بپذیرد. فعالیت‌های اقتصادی حتما باید در تعامل با دنیا باشد. اقتصاد را باید به نحوی برنامه‌ریزی کنیم که وابستگی اقتصادی را به حداقل برسانیم و خودکفا به این معنا که کالاهای اساسی را در داخل، خود تولید و تامین کنیم، بشویم.»

دولت سیزدهم باید زمینه بهبود اقتصاد بیمار و وضعیت معیشت مردم را فراهم کند

رئوفیان تصریح کرد: «اکنون به لحاظ کارکرد اقتصادی و برنامه‌ریزی‌های این حوزه به صورتی بوده که درآمدها به سمت دهک‌های پردرآمد حرکت کرده است و در نتیجه کم‌درآمدها وضعیت بدتری پیدا کرده‌اند، این از واقعیت‌های تلخ جامعه ماست. بنابراین از نظر اقتصادی ما در کشور مشکل داریم و امروز مردم در وضعیت بسیار سختی روزگار می‌گذرانند. درصد قابل توجهی زیر خط فقر هستند. بنابراین دولت سیزدهم باید با انتخاب‌های درست و آوردن مردان درجه یک اقتصادی به عرصه‌های مدیریتی در حوزه اقتصاد و برقراری ارتباط‌های قوی و تعاملات اقتصادی صحیح با دیگر کشورها و گرفتن تصمیمات درست و کارشناسانه زمینه بهبود اقتصاد بیمار و وضعیت معیشت مردم را فراهم کند. برای برقراری و تحکیم روابط سیاسی سالم با دیگر کشورها نیاز به برقراری روابط اقتصادی سالم‌ داریم.»

امام آزادی را هدیه و ودیعه ارزشمند الهی می‌دانست

وی در ادامه افزود: «آزادی هم در ابعاد مختلف سیاسی، اجتماعی، معنوی و ... وجود دارد. آزادی دو وجه دارد یکی اینکه انسان عصیان کند و یکی اینکه تسلیم شود و دارای تقید باشد. اسلامی اعلام می‌کند عصیان در مقابل استکبار و متجاوزان و زورگویان لازم است، در غیر این صورت عین اسارت است و تسلیم و تقید در برابر خدا؛ در مکتب تربیتی امام آزادی واقعی با تکیه بر این دو اصل می‌توانست به‌دست بیاید، امام آزادی را هدیه و ودیعه ارزشمند الهی می‌دانست که خدا به انسان ارزانی داشته است.»