مراقب عوارض اسکلتی عضلانی دوره حاد بیماری کرونا باشید

عبدالرحمن اهوازیان دبیر انجمن فیزیوتراپی ایران در گفت‌وگو با پانا گفت: اگرچه که درگیری ریوی در بیماران مبتلا به کووید بارز است اما عوارض اسکلتی عضلانی ناشی از بیماری کووید عمدتا در دوره حاد به دلیل اهمیت بیشتر بازگردانی ثبات قلبی عروقی ریوی و در درازمدت به دلیل سهل انگاری بیماران و مراقبین آنها، دچار ساده انگاری می‌شوند.

وی افزود: در مراحل حاد عمده تلاش کادر درمان معطوف به درمان‌های دارویی ضد ویروسی و ضدالتهابی برای حفظ جان بیماران و کاهش شدت درگیری بیمار میباشد و بعضا عدم توجه به وضعیت دهی صحیح بیمار و رخوت و خستگی بیمار ناشی از ابتلا میتواند مفاصل و عضلات را در وضعیت مرضی قرار دهد. در دراز مدت نیز با رد شدن نگرانی های فاز حاد بسیاری از بیماران از علائم عوارض اسکلتی عضلانی شکایت دارند. طبق مطالعات انجام شده، 50 درصد بیماران مبتلا به کووید درد عمومی بدن را تجربه می‌کنند دیگران نیز به نسبت های متفاوتی از درد عضلات، مفاصل و به طور مشخص کمردرد جدید رنج میبرند. درد عضلات، درد مفصل، گلودرد، درد شکم، درد قفسه سینه و سر درد معمولا همراه با عوارض ریوی رخ می‌دهند اما این علایم ممکن است حتی به صورت تکی در بیماران رخ دهند.

اهوازیان خاطرنشان کرد: بخشی از بیماران کووید نیز ممکن است تنها با علامت کمردرد به پزشک یا فیزیوتراپیست مراجعه نمایند و پس از بررسی های بیشتر و انجام تست های تشخیصی ابتلای وی به کووید مشخص شود. بنابر این به کلیه همکاران کادر درمان که در خط اول ارزیابی بیماران هستند توصیه میشود تمامی بیماران را مبتلای بالقوه در نظر بگیرند و اقدامات احتیاطی را در برخوردها لحاظ کنند.

دبیر انجمن فیزیوتراپی ایران در مورد کووید دراز مدت اینگونه توضیح داد که: علاوه بر فاز حاد بیماری، برخی از بیماران در دراز مدت از شرایطی تحت عنوان کووید دراز مدت تجربه می‌کنند. محققین هنوز پیرامون علت و علائم این شرایط در حال مطالعه هستند اما عمده این بیماران پس از 4 هفته یا بیشتر پس از شروع بیماری، علائم این سندروم را نشان می‌دهند. در یک مطالعه ای که اخیرا انجام شده است محققین متوجه شده اند که بیماران میتلا به کووید در دراز مدت از 50 نوع مختلف علائم در دراز مدت رنج می‌برند. علاوه بر عوارض ماندگار ریوی، قلبی عروقی و عصبی، دردهای مزمن به طور خاص در بیماران کووید درازمدت میبایست در نظر گرفته شوند. 10 تا 20 درصد بیماران بستری، 4 هفته پس از ترخیص همچنان از درد شکایت دارند این مقدار در بیماران بستری شده در بخش های مراقبت های ویژه بیش از 30 درصد می‌باشد. این علائم در کنار اختلالات روحی ناشی از قرنطینه، ایزوله شدن و خستگی میتواند کیفیت زندگی بیماران را کاهش دهد و از بازگشت بیمار به زندگی پیشین وی جلوگیری کند.

وی پیشنهاد کرد: همواره پیشگیری بر درمان مقدم است. به بیماران توصیه می‌شود در شرایط مختلف بستری با نظارت و راهنمایی فیزیوتراپیست تمرین درمانی مناسب اعم از تنفسی، قلبی، هوازی و عمومی بدن را انجام دهند. دسترسی به فیزیوتراپیست میتواند از طریق مشاوره از راه دور و بسترهای اینترنتی انجام شود. در مواردی استفاده از ابزارهای تمرینی تنفسی مانند اسپیرومتر تشویقی میتواند با افزایش حجم و ظرفیت های ریوی باعث افزایش اکسیژن فرد و کاهش خستگی وی شود. علاوه بر این آموزش پوزیشن دهی صحیح و راه اندازی ایمن توسط فیزیوتراپیست و تغییر وضعیت در طی روز منجر به پیشگیری از خستگی، زخم بستر، درد عضلات و تسهیل خروج ترشحات تنفسی فرد می‌‌شود.

وی در پایان در مورد مدیریت درد بیماران در درازمدت توصیه کرد بیماران با مراجعه به کلینیک فیزیوتراپی، پس از ارزیابی دقیق توسط متخصص فیزیوتراپیست تحت درمان های الکتروتراپی، مکانوتراپی، آب درمانی، تمرین درمانی قرار گیرند و زودتر به زندگی عادی باز گردند. همچنین در مواردی بیمار نیاز به مشاور متخصصین تغذیه و روانشناسی شناختی دارد.