کاهش پنجاه درصدی بارش ها در سال 99 در مقایسه با سال 98

محمدرضا محسنی به پانا گفت: «در سال ۱۳۹۸ میزان بارندگی ثبت شده سالانه در ایستگاه گلوگاه ۸۳۹/۶ میلیمتر بوده است که این عدد در سال 1399 به ۴۱۰/۴ میلیمتر رسید که نشان دهنده کاهش چشمگیر بارندگی ها در شهرستان است که این نشانه بدی برای خشکسالی و کم آبی است.»

به گفته او بیشترین میزان بارندگی سال ۱۳۹۹ در فروردین با نزدیک به ۶۹ میلیمتر و کمترین میزان در خرداد با ۲/۹ میلیمتر بود.

محسنی گفت: «بارندگی در سطح کشور و به خصوص منطقه شمال که همیشه نسبت به دیگر نقاط کشور میزان بارش بیشتری داشته کاهش محسوسی پیدا کرد و متأسفانه امسال در حال تجربه دوره جدیدی از خشکسالی در سطح شهرستان و استان و بسیاری از نقاط کشور هستیم.»

وی همچنین با اشاره به وضعیت آب و هوا در تابستان پیش رو گفت:«با توجه به پیش بینی سازمان هواشناسی،تابستان 1400، تابستان گرم تر و خشک تری را نسبت به سال های گذشته در پیش داریم که شاهد آن گرما و دمای کم سابقه در سومین ماه از بهار است.»

محسنی با برشمردن علل کاهش بارندگی ها در سال های اخیر گفت: «متغیرهای بسیاری برای کاهش بارش ها وجود دارد، یکی از این متغیرها روند کلی طبیعت است که رو به خشکسالی نهاده است و تنها به کشور ما اختصاص ندارد و بسیاری از کشورهای دنیا درگیر مسأله کم آبی و خشکسالی هستند.»

وی با بیان علل دیگر کاهش بارندگی ها و افزایش دمای زمین گفت:«تغییر اقلیم، تعدد صنایع، بالا رفتن میزان اتومبیل ها،افزایش تولید گازهای گلخانه ای و حتی برخی مصارف خانگی مانند اجاق های خانگی که سبب تولید گاز دی اکسید کربن می شود از مهم ترین عللی است که سبب بالا رفتن دمای طبیعت و در نتیجه بارش کم شده است.»

رییس اداره هواشناسی شهرستان گلوگاه همچنین درباره وضعیت منابع آبی شهرستان گفت: «با توجه به کاهش بارندگی ها و کمبود منابع آبی، حجم استفاده از منابع آب های زیرزمینی در سال های اخیر جهت مصارف خوراکی و کشاورزی به طور فزاینده ای افزایش پیدا کرده است که نتیجه این امر تغییر اقلیم به شدت خشک منطقه، عارضه های زمین شناسی، فرسایش خاک و خشکی و بی حاصل شدن بیش از پیش زمین ها و مزارع است.»

محسنی افزود: «با توجه به این وضعیت برای کاشت محصولاتی مانند برنج و صیفی جات در شهرستان که آب زیادی را مصرف می کنند باید فکری اندیشیده شود.»

وی گفت:«اگر قرار باشد برای کاشت این محصولات در نوع روش های آبیاری تغییرات و اصلاحاتی صورت نگیرد در آینده نه تنها امکان کاشت این محصولات در این منطقه وجود ندارد بلکه برای کاشت محصولات دیگر نیز مشکلات جدی به وجود می آید. پس باید راهکارهایی جدی برای تغییر شیوه های آبیاری این محصولات اندیشیده شود.»

خبرنگار: فریماه خواجوی