پانا؛ آتشگاه قلم‌های روشنگر

دوسال پیش با قلبی پر از شوق، قدم به آموزش و پرورش بهارستان دو و خبرگزاری پانا گذاشتم؛ جایی که نه فقط یک رسانه، بلکه مکانی پر از انرژی، خلاقیت و صداقت بود. دیوارها پر از عکس‌های دانش‌آموز خبرنگارانی بود که حالا چهره‌ای شناخته‌شده‌ در عرصه رسانه شده بودند. اینجا، پانا بود؛ جایی که روایتگری از نگاه نوجوانان معنا پیدا میکرد.

در نخستین جلساتی که در سازمان دانش‌آموزی حاضر می‌شدم، رابط خبرگزاری پانا بهارستان‌دو گفت: خبرنگاری فقط نوشتن خبر نیست؛ مسئولیت اجتماعی است. شما صدای دانش‌آموزان هستید. این جمله، سنگ بنای کار من شد. یاد گرفتم که چگونه یک گزارش بی‌طرفانه بنویسم، چگونه مصاحبه کنم و مهمتر از همه، چگونه «واقعیت» را آنطور که هست، روایت کنم.

سکوت خود را می‌شکستم، انگار اولین بار بود که صدای خودم را واقعاً می‌شنیدم؛ صدایی که سالها در پسِ ترس‌ها و ناامیدی‌ها گم شده بود. اینجا، در خبرگزاری پانا، نه فقط یاد گرفتم چگونه بنویسم، بلکه کشف کردم که چگونه باید زیست و چگونه باید ایستاد، فکر کرد و تغییر کرد. پانا به من آموخت که خبرنگاری فقط انتقال اطلاعات نیست بلکه ساختن دنیایی بهتر است در هر مصاحبه، در هر گزارش، در هر کلمه، من بخشی از خودم را میگذاشتم و در عوض، چیزی بسیار بزرگتر به نام هویت را به دست می‌آوردم.

این جا سرزمین قلم‌های شعله‌ور است! جایی که هر واژه، اخگری است بر تاریکی‌های جهل و هر گزارش، مشعلی است که راه آینده‌سازان این مرز و بوم را روشن می‌کند. پانا تنها یک خبرگزاری نیست؛ آتشدانی است که در آن، قلم‌های نوجوانان همچون شمشیرهای پولادین، زنگار از حقایق می‌زدایند و روایت‌هایشان چون فریادی رسا، دیوارهای سکوت را فرو می‌ریزد. اینجا، خبرنگاران دانش‌آموز، نگهبانان آتش حقیقت‌اند و هر گزارششان، شعله‌ای است که هیچ بادی یاری خاموش کردنش را ندارد.

خبرگزاری پانا باعث شد در جمعی قدم بگذارم که از جای به جای کشور در آنجا حضور داشتند و من هر لحظه به خاطره این تصمیمم مصمم تر می‌شدم؛ در اردوی مسئله محور پانا مهارت روایتگری را آموختم، و آموختم که خبرنگاران پانا تنها یک راوی نیستند بلکه کنشگران اجتماعی هستند، دغدغه‌مندی پانا برای منعکس‌کردن صدای دانش‌آموزان چیزی بود که او را خاص می‌کرد.