فرهنگی و نویسنده:
هر دبیر، نویسنده‌ای برای تربیت نسل کتابخوان و با فرهنگ است
کهریزک (پانا) - نویسنده فرهنگی و مدرس کشوری سازمان دانش‌آموزی، نویسندگی را گویاترین زبان برشمرد و تاکید کرد: هر دبیر باید نویسنده باشد تا دانش‌آموزان کتابخوان و بافرهنگ تربیت شوند.
علی نوروزی، نویسنده فرهنگی و مدرس کشوری سازمان دانش‌آموزی، در گفت‌وگو با خبرنگار پانا به تعهد آموزش‌وپرورش به رویکردی اشاره کرد که هر دبیر بتواند نویسنده باشد و دانش‌آموزان با فرهنگ، مودب و متمدن تربیت شوند. وی گفت: «به اعتقاد من، گویاترین و ماندگارترین زبان دنیا، نویسندگی است. یک نویسنده با قلمش و نگاهش می‌تواند هویت و فرهنگ یک کشور را به خوبی تعریف کند. اگر بتوانیم در آموزش‌وپرورش این را ملکه کنیم که هر دبیر بتواند نویسنده باشد، فرقی نمی‌کند چه بنویسیم؛ گاهی طرح درس یا آموزشی، علمی، تخیلی یا تاریخی، آن وقت است که دانش‌آموزانی با فرهنگ، مودب و متمدن تربیت می‌کنیم.»
نوروزی افزود: «یکی از علاقه‌های من از کودکی به نویسندگی بود و گاهی روی کاغذ پاره‌ها یا دفترهای کهنه می‌نوشتم. در سال ۱۳۹۶ به عنوان کارشناس فرهنگی‌هنری اداره کل شهرستانهای استان تهران پست گرفتم و در کارگروه کتاب عضو شدم. در جمع نویسندگان کشور خلا بزرگی در خودم مشاهده می‌کردم؛ دبیر بودم ولی نمی‌دانستم بنویسم. آنجا تصمیم گرفتم نویسندگی را آغاز کنم؛ با تشویق خانواده و دوستان، این مسیر را ادامه دادم. اولین کتاب من در دی‌ماه ۱۳۹۷ با نام اشک زمرد و با موضوع خاطرات یک مادر منتشر شد و با دعای مادر، همان کتاب به عنوان برترین کتاب جشنواره «رستاخیز قلم» رتبه آورد و تندیس رستاخیز قلم را دریافت کردم.»
وی همچنین درباره کمبودهای آموزشی و مدیریتی در کاهش مطالعه دانش‌آموزان توضیح داد: «سرانه مطالعه در کشور ما بسیار پایین است. به اعتقاد من، با سخت‌گیری‌های درسی، تا حدی دانش‌آموزان را از خواندن کتاب‌های غیردرسی دور کرده‌ایم و همواره به دنبال کتاب‌های کار و کپی‌برداری برای دانش‌آموزان بوده‌ایم و تلاش نکرده‌ایم براساس علاقه‌مندی‌های دانش‌آموزان کتاب تهیه کنیم. تنوع کتاب‌ها در مدارس نیز بسیار پایین است.»
نوروزی با تأکید بر اهمیت رویکردهای آموزشی و مدیریتی که می‌تواند معلمان را به کتاب‌خوانی و نویسندگی ترغیب کند تا دانش‌آموزان نیز به کتاب‌خوانی و نوشتن روی آورند، اظهار کرد: «آموزش‌وپرورش یکی از رسالت‌هایش این است که دانش‌آموزان و مخاطبان را به شناخت استعدادهای نویسندگان نوجوان و جوان هدایت و تشویق نماید. در برنامه درسی، یک ساعت را به سرانه مطالعه بر اساس علاقه‌های کتاب اختصاص دهند؛ ابتدا دبیران را به نوشتن و خواندن تشویق کنند، سپس برای دانش‌آموزان برنامه‌ریزی نمایند. اکنون در بین دبیران ما بزرگ‌ترین خلا این است که مطالعه دبیران هم پایین است. اگر بخواهیم دانش‌آموزان را به کتاب‌خوانی تشویق کنیم، دبیر باید کتابخوان باشد؛ اگر بخواهیم دانش‌آموزان را به نوشتن تشویق کنیم، دبیر باید نویسنده باشد. از طرفی باید ناشرانی در نظر گرفته شود تا دبیرها با هزینه پایین‌تر کتاب‌هایشان را چاپ کنند و امتیازات تألیفاتی در نظر گرفته تا دبیران کتاب‌هایشان را منتشر نمایند.»
وی همچنین به کاهش فضای کتاب‌خوانی در فضای مجازی اشاره کرد و گفت: «اولین آسیب‌های امروز جامعه ما این است که فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی ما را کمتر به خواندن وادار می‌کند. کپی‌برداری‌ها و تسهیل کار از دیگران افزایش یافته و توصیف خیلی زیاد شده است. ما باید راهکارهایی به کار ببریم تا علاقه‌مندی دبیران و دانش‌آموزان به کتاب‌خوانی افزایش پیدا کند. یکی از راه‌ها این است که کتابخانه‌های مدارس به‌طور رایگان در اختیار دانش‌آموزان قرار گیرند. آموزش‌وپرورش باید به دل شهرها و روستاها برود تا دانش‌آموزان علاقه‌مند به نویسندگی را پیدا کند و هر سال با برگزاری جشنواره‌ای «نویسندگان فردا» دانش‌آموزان مستعد را تشویق به نویسندگی کند. این جشنواره نباید منبع درآمدی داشته باشد و باید فضایی برای شناخت استعداد و تبادل تجربیات باشد؛ همچنین کتاب‌ها نباید برای مخاطب گران باشند.»
در پایان نوروزی از کتاب‌هایی که تاکنون نوشته است نام برد و گفت: «کتاب‌هایی که تا به حال نوشته‌ام عبارت‌اند از: اشک زمرد، در هیاهوی سرنوشت، دره مائوت و پنجه در پنجه کوه. امیدوارم روزی بتوانیم دانش‌آموزانی با فرهنگ نویسندگی و با فرهنگ خواندن را به جامعه معرفی کنیم.»
ارسال دیدگاه