خبرنگاری تنها یک شغل نیست بلکه نمادی از حق و حقیقت است

در گذر زمان، حرفه خبرنگاری همواره نقشی بی‌بدیل در روشنگری اذهان و پیشبرد جوامع داشته است.

روز خبرنگار، تنها یک تاریخ در تقویم نیست؛ بلکه یادآور رشادت‌ها، فداکاری‌ها و تعهد بی‌پایان کسانی است که جان و قلم خود را وقف آگاهی‌بخشی کرده‌اند.

ریشه این نام‌گذاری در تاریخ پر فراز و نشیب ایران، به شانزدهم مرداد ماه سال ۱۳۷۷ باز می‌گردد؛ روزی که محمود صارمی، خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا)، در مزار شریف افغانستان به شهادت رسید.

شهادت او و یارانش، مهر تاییدی شد بر ارزش والای آزادی بیان و بهای سنگینی که گاه برای آن پرداخته می‌شود. این روز، به یادبود آن خبرنگار شهید و تمامی شهدای عرصه اطلاع‌رسانی، به نام «روز خبرنگار» مزین گشت تا یادآور مسئولیت خطیر و جایگاه رفیع این قشر تاثیرگذار باشد.

خبرنگاری، تنها جمع‌آوری و انتشار اخبار نیست؛ بلکه هنری است که در پس هر واژه، تعهد به حقیقت نهفته است.

خبرنگار، دیده‌بان بیدار جامعه است؛ کسی که با چشمانی تیزبین و گوشی شنوا، نبض حوادث را می‌گیرد و صدای بی‌صدایان می‌شود. از نخستین روزنامه‌های دست‌نویس تا پیچیده‌ترین شبکه‌های خبری امروز، رسالت اصلی این حرفه، شفافیت و صداقت بوده و هست.

آن‌ها روایت‌گر تاریخ زمانه خویشند، پُل ارتباطی میان مردم و حاکمیت، و آینه‌ای که زوایای پنهان اجتماع را بازتاب می‌دهند.

روز خبرنگار، نه تنها تجلیلی است از فداکاری‌های گذشته، بلکه یادآوری است برای حال و آینده؛ که خبرنگاران، مرزبانان آزادی بیان و پاسداران حقیقت‌اند.

باید قدردان این روشنگران بود، زیرا آینده روشن جوامع، در گرو آگاهی و صداقتی است که این قشر متعهد، بی‌وقفه به آن خدمت می‌کنند.