دبیر تاریخ در گفتوگو با پانا :
تلویزیون، پنجره‌ای نو به جهان تصویر و آگاهی است
کرج(پانا)_دبیر تاریخ در البرز گفت :۱۱ مهرماه ۱۳۳۷، روزی‌است که نخستین جرقه‌های تصویر در ایران روشن شد؛ روزی که تلویزیون، نه فقط یک دستگاه،بلکه دریچه‌ای تازه به جهان تصویر،آگاهی، دانایی و تجربه بود.
فاطمه مویدی در گفتوگو با پانا عنوان کرد:«تلویزیون در ایران،در روزی پاییزی از مهر ۱۳۳۷،با پخش آزمایشی برنامه‌هایی از یک فرستنده خصوصی آغاز شد.آن روز،مردم با حیرت به جعبه‌ای خیره شدند که بی‌واسطه،تصویر و صدا را به خانه‌ها می‌آورد؛گویی تاریخ،فصل تازه‌ای را ورق زده بود.»
وی افزود:«در آن دوران،تلویزیون نه فقط رسانه‌ای نو،بلکه تجربه‌ای جمعی بود. خانواده‌ها و همسایه‌ها گرد یک دستگاه می‌نشستند و با هم می‌دیدند،می‌شنیدند،و می‌آموختند.این هم‌نشینی،آغازگر نوعی هم‌فکری و هم‌دلی بود که پیش‌تر در رسانه‌های مکتوب کمتر دیده می‌شد.»
مویدی ادامه داد:«با تأسیس تلویزیون ملی ایران در سال ۱۳۴۵،این رسانه از حالت خصوصی به شکلی رسمی و عمومی درآمد.برنامه‌های آموزشی،فرهنگی، و خبری،نقش مهمی در شکل‌گیری آگاهی اجتماعی ایفا کردند.تلویزیون، به‌تدریج،به آینه‌ای بدل شد که جامعه در آن خود را می‌دید و بازمی‌شناخت.»
وی گفت:«تلویزیون، در بستر تاریخ،تنها یک اختراع فناورانه نبود؛بلکه ابزاری بود برای روایت،برای انتقال تجربه،و برای ساختن حافظه جمعی.از پخش نخستین سخنرانی‌ها تا نمایش‌های نمایشی،این رسانه توانست پل ارتباطی میان مردم و جهان بیرون باشد.»
دبیر تاریخ در پایان بیان کرد:«یادآوری روز آغاز تلویزیون،برای نسل امروز،فرصتی‌است برای اندیشیدن به قدرت رسانه‌ها در شکل‌دادن به فرهنگ و تاریخ.دانش‌آموزان باید بدانند که هر تصویر،هر صدا،و هر روایت،می‌تواند بخشی از تاریخ باشد؛اگر با آگاهی دیده و شنیده شود.»
ارسال دیدگاه