کلمات برای من حرمت ویژه دارند. حالِ مردم را هم همواره در نظر می‌گیرم هنگام نوشتن، لذا از کلمات تلخ و سخت، کمتر استفاده می‌کنم مگر کارد به استخوان روحم برسد.
کلمات برای من حرمت ویژه دارند. حالِ مردم را هم همواره در نظر می‌گیرم هنگام نوشتن، لذا از کلمات تلخ و سخت، کمتر استفاده می‌کنم مگر کارد به استخوان روحم برسد.
شهریار (پانا) - سیدالشهدای خدمت به عهدی که با مردم بسته بود، عمل کرد و در راه خدمت صادقانه به جمع شهدا پیوست.
کرج( پانا) - ارتش، تبلور استقلال و آزادى مردمى است که آوازه غیرت و همبستگی‌شان، دروازه‌هاى پولادین جهان را درنوردیده است.
دنیای دگر شده است و آدم‌ها نیز دیگر شده‌اند. این گزاره شرح حال امروز است؛ شرح حالِ امروز نسلی که "ضد" خوانده می‌شوند. تعامل با این نسل متفاوت با همه نسل‌هایی است که بشر تجربه کرده است.
اصالت یک کلمه است با یک جهان معنا. شخصِ دارای اصالت از جهان بزرگ‌تر است. نه به لحاظ ابعاد جغرافیایی که او خود یکی از 8 میلیارد نفر روی زمین است، به این خاطر که جهان نمی‌تواند او را تصاحب کند.
ثروت که فقط پول نیست که اعتبار فرد به صفرهای پرشمار سمت راست عدد صحیح باشد. به مال و منال و مِلک هم نیست. این‌ها زمانی می‌تواند اعتبار بیافریند که خود از میراث‌های معنوی کسب اعتبار کرده باشد.
جامعه به امر به معروف و نهی از منکر، زنده و سازنده است. انسان در احیای این واجبِ الهی، احیا و به حیا غنی‌سازی می‌شود.
جهان را خواب برده است آیا؟ یا واقعیت‌ها را جور دیگری می‌بینند؟ جوابش را با یک پرسش می‌توان داد؛ بگو رسانه دست کیست تا بگویم مردم چه چیزی را به عنوان واقعیت خواهند دید و باور خواهند کرد.
کودک‌کش‌ها، بیمار کُش هم شدند. این واقعیتِ رفتاری قبیله‌ای است شیطانی به نامِ صهیونیسم که زمین را غصب و زندگی را "نحر" می‌کند تا از هر کوچه فلسطین، نهرِ خون جاری باشد.
نیاز جامعه به عدالت، مثل نیازِ حیات به اکسیژن است. بی‌اکسیژن ، مرگ در خرمنِ زندگی می‌پیچد و حیات را ناممکن می‌کند. عدالت هم که نباشد، جان از کالبد جامعه می‌رود.