در گفتوگو با پانا:
پویش «ایرانمون» نباید به یک رویداد گذرا تبدیل شود
اگر کودکان «ایرانمون» را از خودشان بدانند، این پویش ماندگار میشود
تهران (پانا) - اسماعیل براری؛ هنرمند، کارگردان سینمای کودک و نوجوان و فعال حوزه کودک و نوجوان، با تأکید بر ضرورت مشارکت واقعی دانشآموزان در پویش «ایرانمون» گفت: اگر این پویش به یک اقدام نمایشی و مقطعی تبدیل نشود و کودکان خود را مالک آن بدانند، میتواند به حرکتی ماندگار در تقویت هویت ملی و فرهنگی نسل آینده تبدیل شود.
اسماعیل براری در گفتوگو با پانا و در واکنش به اجرای پویش «ایرانمون» که از سوی معاونت پرورشی و فرهنگی وزارت آموزشوپرورش با هدف پویاسازی فضای تربیتی مدارس طراحی شده است، اظهار کرد: «پویش ایرانمون از نظر ایده، فکری درخشان و قابلتقدیر است و من خوشحالم که چنین نگاهی به هویت ملی و فرهنگی کودکان و نوجوانان شکل گرفته است.»
وی با بیان دغدغههای خود افزود: «نگرانی من این است که مبادا اینگونه رویدادهای ارزشمند به استفادههای مقطعی و روزنامهای محدود شوند. این موضوعات از جنس کتاباند، نه روزنامه؛ یعنی باید ماندگار باشند، نه اینکه بعد از مدتی کنار گذاشته شوند.»
براری با اشاره به تجربهای شخصی در حوزه رویدادهای ملی گفت: «چندی پیش مجسمهای ارزشمند که نماد یک پیروزی تاریخی ایران بود، پس از یک نمایش مقطعی به انبار منتقل شد. این نگاه ابزاری به رویدادهای ملی، بزرگترین آسیب به فرهنگ است.»
این هنرمند ادامه داد: «ما همه در خانههایمان قرآن داریم، دیوان حافظ داریم و کتابهایی که نسلها باقی ماندهاند. فرهنگ با ماندگاری زنده میماند و اگر پویش ایرانمون قرار است اثرگذار باشد، باید بهعنوان یک مقصد فرهنگی دیده شود، نه ابزار رسیدن به مقصدی دیگر.»
براری با پرداختن به وضعیت سینمای کودک گفت: «امروز گلایه میکنیم که چرا سینمای کودک ضعیف است، در حالی که بزرگترین ناوگان نمایشی کشور در اختیار آموزشوپرورش قرار دارد. بسیاری از مدارس سالنهایی دارند که با اندکی مدیریت میتوانند به فضاهای نمایشی فعال تبدیل شوند و خانوادهها را پای فیلمهای ارزشمند کودک بنشانند.»
وی با اشاره به تجربههای موفق گذشته افزود: «در دهه ۶۰، سینمای کودک دارای سازوکار مشخص و گروههای نمایشی فعال بود و حتی برای سینماداران سودآور محسوب میشد. این نشان میدهد که مشکل، کمبود ظرفیت نیست، بلکه نوع نگاه ما به کودک است.»
براری تصریح کرد: «ما کودکان را در تصمیمگیریهای فرهنگی جدی نمیگیریم. آنها مالک زندگی ما هستند، اما در انتخابها و سیاستگذاریها سهمی ندارند. این نگاه آمرانه، چه در خانواده و چه در ساختار اداری، نتیجه کار فرهنگی را تضعیف میکند.»
وی تأکید کرد: «اگر قرار است پویش ایرانمون موفق و ماندگار شود، باید کودکان در آن سهم واقعی داشته باشند و آن را از خود بدانند. مشارکت دادن کودکان در سرنوشت فرهنگیشان، شرط اصلی موفقیت چنین طرحهایی است.»
این هنرمند در پایان با اشاره به نمونهای جهانی گفت: «نمایشگاه نقاشی کودکان هیروشیما از یک اقدام ساده و خودجوش آغاز شد و به یک رویداد جهانی تبدیل شد؛ چون از دل مردم و کودکان برخاست. هر حرکت فرهنگی اگر از دل برآید، بر دل مینشیند.»
فاطمه آبروش
ارسال دیدگاه