قلم‌های بیدار، چشمان بینا:
چرا «روز خبرنگار» در ایران گرامی داشته می‌شود؟
مشهد(پانا) - هر سال هفدهم مرداد ماه در تقویم رسمی ایران، به نام «روز خبرنگار» مزین شده است؛ روزی برای پاسداشت تلاش‌های بی‌وقفه ی قشر آگاهی بخشی که با قلم و دوربین خود، نبض جامعه را به دست می‌گیرند و واقعیت‌ها را روایت می‌کنند.
نام‌گذاری روز خبرنگار در ایران به یاد شهید محمود صارمی، خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) بازمی‌گردد که در سال ۱۳۷۷، به همراه هشت نفر از دیپلمات‌های ایرانی در مزار شریف افغانستان به دست گروه طالبان به شهادت رسید. انتخاب این روز، نمادی از ایثار و تعهد خبرنگاران ایرانی به رسالت خطیر اطلاع‌رسانی است؛ رسالتی که گاهی اوقات به قیمت جانشان تمام می‌شود.
این انتخاب، بر خلاف بسیاری از کشورهای جهان که ممکن است روزنامه‌نگاران را به دلیل پیشرفت‌های حوزه رسانه، آزادی بیان یا تأسیس نهادهای مهم خبری گرامی بدارند، در ایران با مفهوم “شهادت” و “تعهد به حقیقت” گره خورده است.
خبرنگاران، سربازان خط مقدم آگاهی‌بخشی هستند. آن‌ها با حضور در دل حوادث، کاوش در پشت پرده رویدادها و روایت بی‌طرفانه واقعیت‌ها، نقش حیاتی در شفاف‌سازی و بیدار نگه داشتن جامعه ایفا می‌کنند. از جنگ‌ها و بلایای طبیعی گرفته تا فساد و بی‌عدالتی، این خبرنگاران هستند که صدای بی‌صدایان می‌شوند و تصویر نادیده‌ها را به نمایش می‌گذارند.
در عصری که اطلاعات نادرست و شایعات به سرعت منتشر می‌شوند، نقش خبرنگاران متعهد بیش از پیش اهمیت پیدا می‌کند. آن‌ها با رعایت اصول حرفه‌ای، اخلاق رسانه‌ای و پایبندی به حقیقت، سپر محکمی در برابر هجوم اخبار جعلی هستند. روز خبرنگار، فرصتی است تا جامعه به اهمیت این حرفه پی ببرد و از کسانی که با وجود سختی‌ها، محدودیت‌ها و گاهی خطرات جانی، به روشنگری مشغول اند، قدردانی کند.
این روز، یادآور این نکته است که خبرنگاری تنها یک شغل نیست، بلکه یک مسئولیت اجتماعی بزرگ است. بنابراین، گرامی‌داشت روز خبرنگار، تنها بزرگداشت یک قشر خاص نیست، بلکه تجلیل از آزادی بیان، حقیقت جویی و مسئولیت پذیری اجتماعی است که خبرنگاران پرچمدار آن هستند.
ارسال دیدگاه