روانشناس تربیتی در البرز:
فقدان فرهنگ گفتوگوی متقابل،ریشه ناکامیهای تربیتی است
کرج(پانا)_ روانشناس حوزه تربیت در استان البرز گفت: فقدان فرهنگ گفتوگوی سازنده و دوسویه در محیطهای آموزشی،ریشه بسیاری از ناکامیهای تربیتی و مهارتی در نسل جوان است.
 
                افسانه رحیمی در گفتوگو با پانا عنوان کرد:«متأسفانه فضای حاکم بر بسیاری از مدارس و دانشگاههای ما، فضای تکسویه و مبتنی بر انتقال صرف اطلاعات است.در این فضا، جایی برای شنیدن فعالانه صدای دانشآموز و دانشجو وجود ندارد.»
وی افزود:«وقتی معلم یا استاد، تمام فرآیند آموزش را به سخنرانی و پخش یکطرفه اطلاعات محدود کند، درحقیقت این پیام را به مخاطب خود منتقل میکند که تو فقط باید بشنوی و حفظ کنی.این روش،نهتنها خلاقیت را میکشد،بلکه توانایی نقدپذیری و استدلال را نیز در افراد تضعیف میکند.»
رحیمی ادامه داد:«ما شاهدیم که بسیاری از کودکان و نوجوانان، حتی در بیان سادهترین نیازها یا توضیح دلایل یک رفتار با مشکل مواجه میشوند.این ضعف، ریشه در همان فقدان تمرین گفتوگو در سالهای ابتدایی زندگی و در محیط مدرسه دارد.»
وی اظهار کرد:«گفتوگو فقط رد و بدل کردن کلمات نیست.گفتوگو یعنی توانایی گوش دادن با تمام وجود،درک نقطه نظر مخالف،مدیریت هیجانات در هنگام بحث و یافتن زمینههای مشترک.اینها مهارتهای اساسی زندگی در هزاره سوم هستند.»
این روانشناس تربیتی تأکید کرد:«خروجی چنین سیستم آموزشی،دانشآموزان و دانشجویانی است که ممکن است در حفظ فرمولها موفق باشند،اما در برقراری ارتباط سالم، حل تعارضات و کارگروهی با چالشهای جدی روبرو میشوند.آنان نمیآموزند که چگونه اختلاف سلیقه یا عقیده را بدون خشونت کلامی یا انزوا مدیریت کنند.»
وی خاطرنشان کرد: «برای جبران این خلاء، باید برای مربیان و معلمان، دورههای کاربردی آموزش گفتوگوی مؤثر طراحی شود تا فضایی امن برای بیان آزادانه نظرات دانشآموزان در کلاسهای درس فراهم آید.»
رحیمی در پایان تصریح کرد: «اگر میخواهیم نسلی نقاد،خلاق و دارای مهارتهای اجتماعی مؤثر پرورش دهیم، چارهای نداریم جز آنکه کلاس درس را از حالت شنیداری صرف خارج کرده و به کارگاهی برای تمرین زندگی و تعامل تبدیل کنیم.سرمایهگذاری روی فرهنگ گفتوگو، در واقع سرمایهگذاری برای ساختن جامعهای با تابآوری بالاتر و سالمتر است.»
 
   
   
							
ارسال دیدگاه