قائممقام معاون وزیر در سازمان دانشآموزی در دوره تکمیلی تربیت مدرس «پیرامید»:
مربی باید به تربیت رفتار، تقویت روحیه مسئولیتپذیری و ایجاد علاقه و همبستگی اجتماعی در دانشآموز بپردازد
تهران (پانا) – قائممقام سازمان دانشآموزی کشور، در آغاز دوره «پیرامید» ویژه مربیان و عوامل آموزشی سراسر کشور، بر این نکته تاکید کرد که جایگاه مربی فراتر از یک آموزشگر فنی است و باید بر پایه علاقهمندی واقعی به دانشآموز، تعهد به اصول انسانی و دینی و نگاه آیندهمحور شکل گیرد. وی با بیان اینکه حتی یک رفتار کوچک مربی میتواند الگوی ماندگار برای شاگردان باشد، گفت: «اگر معلمی بدون حس مسئولیت و نیت تربیتی، صرفاً برای مدرک یا رتبهبندی در دورهها شرکت کند، رسالت مربیگری را از دست داده است.»

صبح امروز دوره تکمیلی تربیت مدرس «پیرامید» با حضور مربیان منتخب و عوامل آموزشی سراسر کشور در سازمان دانشآموزی آغاز شد. دکتر علی فلاحتکار قائممقام این سازمان در سخنان خود با قدردانی از تلاش همکاران اجرایی رحمت الله رضایی و رحیمزاده، این دوره را فرصتی برای بازنگری در معنای واقعی مربیگری دانست.
دکتر فلاحتکار با اشاره به مشارکت ۵۶ نفر در ارائه موفق پروژهها گفت: «اینکه اکثریت شرکتکنندگان توانستند پروژههای خود را با موفقیت ارائه کنند، نشان میدهد ظرفیت بالایی برای کار تربیتی در کشور وجود دارد. حتی اگر از میان این جمع، سالانه تنها یک دانشآموز در مسیر درست قرار گیرد، رسالت ما محقق شده است.»
وی در ادامه گفت: «مربیگری صرفاً به دانستن تکنیک و ارائه محتوا خلاصه نمیشود. مربی باید به تربیت رفتار، تقویت روحیه مسئولیتپذیری و ایجاد علاقه و همبستگی اجتماعی در دانشآموز بپردازد. اگر معلم تنها برای گرفتن مدرک یا ارتقای رتبه در دورهها حاضر شود، از فلسفه حضور خود دور افتاده است.»
قائممقام سازمان دانشآموزی کشور با بیان خاطرات شخصی از تأثیر رفتار روزمره مربی بر شاگردان افزود: «حتی لبخند، نحوه سلام کردن، انجام مناسک دینی یا لباس پوشیدن معلم میتواند تا سالها در ذهن دانشآموز باقی بماند و به رفتار او شکل دهد. هر وظیفه کوچک مربی، بخشی از الگوسازی برای آینده است.»
دکتر فلاحتکار یکی از ارکان مهم مربیگری را «معادباوری در عمل» دانست و توضیح داد: «معاد نباید فقط در بیانات مربی باشد، بلکه باید در رفتار روزمرهاش جریان داشته باشد. بیانضباطی یا بیتوجهی به ارزشها توسط مربی، پیام منفی به نسل آینده انتقال میدهد.»
وی با تفکیک میان «آموزشگر» و «مربی» گفت: «آموزشگر مهارت منتقل میکند اما مربی رفتار میسازد. آموزشگری بدون نگاه رفتارسازانه مانند اسکولی است که صرفاً تعلیم میدهد اما هدف تربیت را دنبال نمیکند. مدرسه باید محل ساختن انسانهای متعهد باشد.»
دکتر فلاحتکار با اشاره به ضرورت نگاه آیندهپژوهانه برای مربیان گفت: «مربی امروز باید بتواند تصویری روشن از ۵ تا ۱۰ سال آینده جهان و کشور داشته باشد، تا بداند چه نوع ارزشها و مهارتهایی باید در نسل جدید نهادینه شود. در غیر این صورت، جامعه از ظرفیت اثرگذاری خود در آینده محروم خواهد شد.»
وی در بخش دیگری از سخنان خود بر اهمیت «درونیسازی مفاهیم انسانی» در کنار ظاهر و پوشش دانشآموز تاکید کرد و افزود: «ایجاد مفاهیم درونی نیازمند ارتباط عاطفی و صادقانه با دانشآموز است. این رابطه باید فراتر از کلاس درس شکل گیرد و مربی باید با نیت الهی، حتی در جزئیترین تعاملات، الگوی رفتاری باشد.»
وی با ذکر نمونههایی از ایثار و کار برای رضای خدا تاکید کرد و گفت: «عمل بینام و بیادعا، حتی اگر دیده نشود، ماندگارتر و اثرگذارتر از هر تلاش نمایشی است. نیت الهی مهمترین عامل تاثیر در تربیت نسل آینده است.»
دکتر فلاحتکار سخنان خود را با آرزوی قبولی زحمات مربیان و دعای توفیق خدمت صادقانه به پایان رساند و با تاکید بر تدوین برنامههای آیندهمحور و پایدار گفت که «تنها با ترکیب مهارتهای تخصصی و تربیت مبنایی میتوان نسلی ساخت که هم برای دنیا و هم برای آخرت آماده باشد.»
ارسال دیدگاه