در گفتوگو با پانا:
«جنگ ۱۲ روزه» یادآور قهرمانیهای کوتاه اما سرنوشتساز تاریخ است
تهران (پانا) - احسان محمدیان، کارگردان نمایش خیابانی «حوالی تجریش»، با اشاره به اهمیت بازخوانی مقاطع کمتر روایتشده تاریخ معاصر، تأکید کرد: جنگ ۱۲ روزه نمادی از ایستادگی تمامعیار و دفاع از هویت ملی است که باید از دل کتابهای تاریخ به زندگی روزمره مردم آورده شود.
احسان محمدیان در گفتوگو با پانا درباره انگیزه خود از تولید نمایش خیابانی با محوریت «جنگ ۱۲ روزه» گفت: «بخش اصلی این اثر، احساس «غفلت تاریخی» نسبت به مقاطعی بود که با وجود کوتاه بودن، نقشی سرنوشتساز و حماسی در تاریخ ما داشتهاند. جنگ ۱۲ روزه نمونهای بیبدیل از دفاع همهجانبه و ایستادگی بر سر هویت ملی در برابر تهاجم است.»
وی افزود: «قصد داشتم یادآوری کنم که قهرمانی فقط در جبهههای طولانی و رخدادهای پر سر و صدا شکل نمیگیرد؛ گاهی تعهد ۲۴ ساعته یک فرد در یک مقطع حساس، به اندازه سالها مجاهدت ارزشمند است. تئاتر خیابانی این امکان را میدهد که چنین مفاهیمی به شکلی فشرده، زنده و کاملاً در دسترس مردم روایت شود.»
این کارگردان درباره چالشهای تولید اثر توضیح داد: «بزرگترین دشواری ما فشردگی زمانی و محتوایی بود. نمایش تنها ۲۵ دقیقه زمان دارد، اما باید ابعاد حماسی واقعه، عمق احساسی رزمندگان، پیام همبستگی و تأثیرگذاری بصری را همزمان منتقل میکرد. چالش اصلی این بود که یک واقعه پیچیده تاریخی را به لحظهای ناب و نمادین تقطیع کنیم؛ آن هم با حداقل دیالوگ و امکانات صحنهای.»
محمدیان با اشاره به هدف خود از اجرای این نمایش بیان کرد: «ما به دنبال خلق یک «تجربه مشترک» ماندگار بودیم؛ چیزی شبیه به یک سنگ یادبود زنده. تئاتر به دلیل حضور مستقیم هنرمند در کنار مخاطب، میتواند حس قهرمانی و ایستادگی را بیواسطه منتقل کند و این همان چیزی است که روایتهای صرفاً مکتوب از آن ناتواناند.»
وی درباره شکلگیری ایده اولیه اثر گفت: «ایده این نمایش سالها بهعنوان یک خلأ در اجراهای عمومی ذهنم را درگیر کرده بود. اما جزئیات فرمی و متنی اثر در همکاری با نویسنده نمایش، استاد حسین ابراهیمی، شکل گرفت. ایشان با شناخت دقیق از ظرفیتهای تئاتر خیابانی، توانستند آن واقعه بزرگ را به قطعات نمایشی کوتاه و تأثیرگذار تبدیل کنند.»
این هنرمند تئاتر در بخش دیگری از صحبتهایش به گلایههای خود اشاره کرد و گفت: «تئاتر خیابانی، با وجود ارتباط مستقیم و نفوذ بالایی که میان مردم دارد، اغلب از نظر حمایتهای مالی، زیرساختی و رسانهای در اولویتهای پایینتری قرار میگیرد. ما این اثر را با حداقل امکانات تولید کردیم، اما نتیجهای تأثیرگذار به دست آمد. انتظار میرود مدیران فرهنگی، ظرفیت مردمی این هنر را جدیتر ببینند و از گروههای فعال آن حمایت بیشتری کنند.»
محمدیان در پایان تأکید کرد: «هنر یکی از مهمترین ابزارهای حفظ روحیه مقاومت است. «حوالی تجریش» صرفاً یک نمایش نبود، بلکه تلاشی برای ادای دین به قهرمانانی بود که در ۱۲ روز، معیار تازهای از ایستادگی تعریف کردند. واکنشهای احساسی مخاطبان، سکوت سنگین پس از اجرا و ادای احترام به شهدا نشان داد که پیام اثر بهدرستی منتقل شده است. این نمایش میخواهد به نسل جوان بگوید قهرمانی امری دور از دسترس نیست؛ بلکه از تعهد ساده و خالصانه به وطن آغاز میشود.»
فاطمه آبروش
ارسال دیدگاه