امید و ایمان دو بال پرواز تا قله سعادت

رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنرانی اخیرشان در سالگرد ارتحال امام خمینی(ره) فرمودند: هرکسی و هر مجموعه و جریانی که به «ایران، منافع ملی، بهبود اوضاع اقتصادی، پیشرفت کشور و عزت ملی» علاقه‌مند است، باید همه سعی خود را در تقویت «امید» و «ایمان» مردم و جامعه به کار گیرد
با دقت در واژه امید در می یابیم که امید و باورمندی در زندگی از ضرورت های یک جامعه است و در زیستگاه و همبودگاه خویش، با امید داشتن و همگن کردن آن با دیگران، موجب سرزندگی، طرب و خرمی مردمان خود می شویم.
امید نمی تواند همزاد خاموشی باشد، امید عدم تمایل به موفقیت در آینده نیست و فردی که با وجود روح گرفتار و دربند قوانین فیزیکی کیهان است، انسانی که از خود اراده آزاد ندارد و در واقع توانایی باور کردن اتفاقات مثبت در آینده را ندارد و نمی تواند حس موفقیت و برنامه ریزی را در رسیدن به اهداف خود ببینید.
ٱمید ثروت و گنج نهفته درون انسان است و از توکل به خداوند متعال سرچشمه می‌گیرد و سعادت دنیوی و اخروی انسان را تضمین می‌کند؛ از آنجا که امید باور داشتن به نتیجه مثبت اتفاق یا شرایط در زندگی است و باعث می‌شود فرد هر عملی را بانشاط و خرسندی انجام بدهد و از انجام آن رضایت داشته باشد، لذا موجب نوعی پویایی در جامعه می شود و جامعه ای که امید اجتماعی در آن دخل و تصرف دارد هرگز و به هیچ وجه بیگانگان نمی توانند در آن نفوذ کنند.
خداوند متعال نیز در قرآن کریم می فرماید هیچوقت از رحمت الهی مایوس نشوید: قُلْ یا عِبَادِی الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَی أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ
اما ایمان نوری است که خداوند متعال بر قلب هر بنده ای می افکند؛ ایمان تعیین کننده نوع جهت گیری جامعه است زیرا همه ابعاد زندگی بشر از جمله اهداف و باورها و دانش ها را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد. بنابر این نظریه جامعه ای که هدفش کمال و خودکفایی است لازم است که اهداف، باور و دانش هایش از اعتقاد قلبی به خداوند سرچشمه بگیرد بخصوص آنکه جامعه مدنظر جامعه ای اسلامی نیز باشد.
ایمان، اعتقاد قلبی و راسخ به خداوند عزوجل و بلند مرتبه است که بندگان و ملازمان را به سوی عملی خداپسندانه هدایت می‌کند.
آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ ۚ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ ۚ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۖ غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِیرُ
امید چونان پرنده ای است که در روح آشیان دارد و ایمان چونان نوری است که در قلب آشیان دارد. شهید مطهری نیز در کتاب علم و ایمان می فرماید علم به انسان روشنی می دهد و ایمان جهت درست زندگی را مشخص می کند.
ایمان و امید است که همچون دو بال پرواز انسان را در مسیر درست هدایت می کند تا انسان به اوج قله های انسانیت و سعادت واقعی برسد.

دانش آموز خبرنگار*