با هر اشتباهِ ما، مهربانی را؛ و با هر جمله ات، امید را

جوکار(پانا)گاهی فکر میکنم چطور یک نفر میتواند اینقدر بیسر و صدا، اینهمه عشق و دانایی را در دل ما بکارَد؟ تو فقط درس ندادی… راهنمای مسیر مهربانی، پشتیبان لحظه های سخت، و چراغی در تاریکی های ناشناخته بودی.