سالروز تولد سازمانی که ما را ساخت و ماندگار کرد
مرکزی (پانا) - امروز قلبم با ریتمی آشنا میتپد؛ ریتمی که بوی خاک همبستگی دارد، صدای گامهای استوار بر مسیر مسئولیت را تکرار میکند و طعم شیرین «ما شدن» را در جانم زنده میسازد.
بیست و یکم اردیبهشت، تنها یک روز در تقویم نیست؛ روزی است که پرچم دانایی و ایستادگی در دستان کوچک ما بالا رفت و خانهای متولد شد که در آن، نوجوانان این سرزمین آموختند چگونه با هم برای هم و در راه وطن رشد کنند و بدرخشند.
بیست و یکم اردیبهشت برای من، تنها یک مناسبت تقویمی نیست بلکه نقطه آغاز مسیری است که شخصیت من را شکل داد. روزی است که سازمان دانشآموزی با هدف پرورش مهارت، مسئولیتپذیری، مشارکت اجتماعی و تربیت نسلی آگاه، متعهد و خلاق به وجود آمد و من افتخار داشتم که بخشی از این خانواده باشم.
من یکی از هزاران پیشتاز این سازمان هستم که با دستانی کوچک و قلبی پرامید، وارد عرصهای شدم که آموزش در آن فراتر از کتاب و کلاس معنا گرفت. هنوز آن لحظه در خاطرم مانده؛ روزی که بازوبند سبز را بر بازو بستم و احساس کردم عضوی از یک جریان بزرگ، زنده و مؤثر شدهام. جریانی که به ما یاد داد نه فقط چگونه حرف بزنیم بلکه چگونه اقدام کنیم، همکاری کنیم و بسازیم.
سازمان دانشآموزی از همان ابتدا فقط یک نهاد نبود؛ یک مدرسه زندگی بود. مدرسهای که در آن تشریفات صبحگاهی به ما نظم آموخت، فعالیتهای گروهی، روح مشارکت را در وجودمان دمید و اردوها و مسابقات، مهارتهای زیستن در جامعه را در جانمان نهادینه کرد.
ما در این سازمان، مسئولیتپذیری را در میدان تجربه کردیم. در قالب تیمهای پیشتاز، تشکلهای دانشآموزی، انجمنهای مدرسه و اردوهای جهادی با چالشها روبهرو شدیم و یاد گرفتیم که چگونه با اعتمادبهنفس تصمیم بگیریم، حل مسئله کنیم و صدای همنسلانمان باشیم.
از اردوهای ملی گرفته تا مسابقات مهارتی، از اعزامهای استانی تا فعالیتهای فرهنگی و رسانهای، سازمان دانشآموزی بستری شد برای رشد خلاقیت، خودباوری و درک واقعی از مسئولیت اجتماعی. این سازمان، جایی بود که نوجوانی ما به جای فراموشی، به فرصت تبدیل شد؛ این فرصت را داریم که خودمان، مدرسه، جامعه و حتی آینده را بسازیم.
امروز وقتی به سالروز تأسیس این نهاد نیکاندیش مینگرم، میدانم که مسیر ما هنوز ادامه دارد. نسلی که با این سازمان قد کشیده، حالا در مسیرهای مختلف جامعه ایستاده است؛ با همان روحیهی پیشتازی، همان ارادهی جمعی و همان شوق برای ساختن.
سازمان دانشآموزی، تو ما را آموختی که میتوانیم تأثیرگذار باشیم، اگر با هم باشیم. تو ما را به بازیگرانی فعال در صحنهی تربیت و اجتماع تبدیل کردی و امروز، در سالروز تولدت، با تمام وجود میگویم: از تو آغاز شدیم، با تو رشد کردیم و همچنان با نام تو پیشتاز خواهیم ماند.
سازمان دانشآموزی، خانه ما؛ مأموریتت هنوز ادامه دارد....
ارسال دیدگاه