شب یلدا؛ جشنِ تولد خورشید و گردهمایی گرم ایرانیان

شب یلدا امسال نیز مانند سال‌های گذشته با شور و شعف فراگیر برگزار می‌شود؛ شبی که ریشه در تاریخ چند هزار ساله ایران دارد. شب یلدا که مصادف با کوتاه‌ترین و تاریک‌ترین شب سال در نیم‌کره شمالی است، به معنای «یلدا = زایش / ولادت» خورشید است و نمادی‌ست از امید، گرما و زندگی دوباره. 

در این شب ایرانیان از غروب ۳۰ آذر تا طلوع روز اول دی ماه — آغازی بر زمستان — گرد هم می‌آیند تا با روشن کردن چراغ و آتش، خوراکی‌های زمستانی چون انار، هندوانه، آجیل و میوه‌های خشک را کنار هم صرف کنند. رنگ سرخ انار و هندوانه نماد گرمی، نور و تولد دوباره نور خورشید است. 

در گذشته، ایرانیان باستان با این جشن طبیعت و جهان را تازه می‌دیدند،   شب تاریک را با روشنایی و جمع دوستان و خانواده می‌گذراندند تا با طلوع خورشید، روزهای روشن و امیدبخش زمستان را استقبال کنند. 

از دیرباز تا امروز، شب یلدا فرصتی است برای مرور ادبیات کهن؛ معمولاً در این شب دیوان حافظ یا شاهنامه خوانده می‌شود، قصه گفته می‌شود و خاطره ساخته می‌شود؛    رسم‌هایی که نشان‌دهنده پیوند بین نسل‌ها و احترام به گذشته است. 

شب یلدا نه تنها شب گذار از کوتاه‌ترین شب به سوی روزهای بلندتر است، بلکه نمادی‌ست از امید، مهر، دوستی و اتحاد در سرمای زمستان؛ جشنی که با گذشت هزاران سال هنوز هم  هر سال  در خانه‌ها و دل ایرانیان زنده است.