هوش مصنوعی،فرصتی طلایی برای کیفیت‌بخشی به آموزش است

افرا حسینی در گفت‌و‌گو با پانا عنوان کرد:«دیگر دوران تدریس به شیوه‌ سنتی و یک‌طرفه به پایان رسیده است.امروز معلمان هوشمند با بهره‌گیری از ابزارهای نوین،درحال بازتعریف نقش خود از یک سخنران صرف به یک تسهیل‌گر،مربی و طراح تجربیات یادگیری منحصربه‌فرد هستند.»

وی افزود:«هم‌اکنون شاهد هستیم که بسیاری از معلمان با اشتیاق،استقبال قابل‌توجهی از این فناوری داشته‌اند.به‌عنوان مثال،از هوش مصنوعی برای تولید محتوای آموزشی متنوع مانند طرح‌های گرافیکی برای دروس تاریخ یا علوم،سناریوهای نقش‌آفرینی برای کلاس‌های ادبیات و حتی طراحی مسئله‌های ریاضی با سطح‌بندی شخصی‌شده برای هر دانش‌آموز استفاده می‌کنند.»

حسینی اظهار کرد:«یکی از بزرگ‌ترین مزایای این فناوری،امکان شخصی‌سازی آموزش است.یک معلم با کمک چت‌بات‌های هوشمند می‌تواند در مدت زمان کوتاهی،تمرین‌ها و پروژه‌هایی را طراحی کند که دقیقاً با سطح یادگیری،نقاط قوت و ضعف و حتی علایق هر دانش‌آموز همخوانی دارد.این یعنی پایان یکسانی و یکنواختی در روش‌های تدریس.»

وی ادامه داد: «ابزارهایی مانند هوش مصنوعی تولید تصویر نیز دریچه‌ای به سوی خلاقیت باز کرده‌اند.زمانی که یک دبیر جغرافیا می‌تواند در کسری از ثانیه تصویری واضح از یک پدیده‌ی زمین‌شناسی را تولید و درکلاس نمایش دهد،یا معلم زبان می‌تواند صحنه‌های فرهنگی یک کشور خارجی را به صورت مصور بسازد،عمق و ماندگاری یادگیری به‌طور چشمگیری افزایش می‌یابد.»

این مدرس تأکید کرد: «نکته‌ حائز اهمیت این است که این فناوری هرگز جایگاه معلم را نمی‌گیرد، لکه به عنوان یک دستیار قدرتمند او را در انجام امور وقت‌گیر یاری می‌دهد.هوش مصنوعی می‌تواند در تصحیح اوراق،طراحی اولیه‌ سوالات و جمع‌بندی مطالب کمک کند و زمان ارزشمند معلم را برای ارتباط عمیق‌تر و چهره‌به‌چهره با دانش‌آموزان آزاد کند.»

وی خاطرنشان کرد:«البته این مسیر بدون چالش نیست.نیاز به آموزش و توانمندسازی معلمان در به‌کارگیری صحیح این ابزارها احساس می‌شود.باید به معلمان بیاموزیم که چگونه از این فناوری‌ها نه به‌عنوان هدف،بلکه به‌عنوان وسیله‌ای برای تقویت اهداف آموزشی خود استفاده کنند.همچنین توجه به ملاحظات اخلاقی و جلوگیری از وابستگی مطلق نیز ضروری است.»

حسینی در پایان تصریح کرد:«حرکت به سمت به‌کارگیری هوش مصنوعی در آموزش یک انتخاب نیست،بلکه یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است.آینده‌ آموزش در گرو تلفیق هوش انسانی و ماشینی است.معلمانی که از هم‌اکنون خود را با این جریان هماهنگ می‌کنند بدون شک نقش پررنگ‌تری در تربیت نسل آینده، که در دنیایی اشباع‌شده از فناوری زندگی خواهد کرد، خواهند داشت.»