آتشی که ۱۵۰۰ سال خاموش نشد

آتشکده بهرام یزد،یکی از مهم‌ترین آتشکده‌های زرتشتیان در ایران به شمار می‌رود که با قدمتی ۱۵۰۰ ساله،آتشی همیشه روشن را در دل خود جای داده است.

این آتشکده،با وجود اینکه نسبت به دیگر آتشکده‌های باستانی ایران عمر کمتری دارد، اما ویژگی‌های منحصر به فرد آن این آتشکده را به  نمادهای فرهنگی و مذهبی زرتشتیان تبدیل کرد.

آتش این آتشکده،کهنسالی را به نمایش می‌گذارد که طوفان حوادث ۱۵ قرن نتوانسته آن را خاموش کند.داستان این آتش چنان شگفت‌انگیز است که با وجود واقعیت‌های تاریخی،به افسانه‌ها شباهت دارد.

آتشکده بهرام یزد،محل نگهداری آتش مقدس زرتشتیان است و به عنوان یکی از سه آتش باستانی و مقدس زرتشتیان شناخته می‌شود.قدمت این آتش به دوران ساسانی و یزدگرد سوم برمی‌گردد و شعله آن به طور پیوسته روشن بوده و تاریخچه‌ای غنی از دوران ساسانیان را به یادگار گذاشته است.

آتش فروزان این آتشکده نمایانگر پیوندعمیق آیین زرتشت با فرهنگ و آداب و رسوم آریایی است که می‌تواند برای هر فرد اهل ذوق و هنری جالب توجه باشد.

این آتشکده در سال ۱۳۷۸ هجری شمسی با شماره ثبت ۲۴۳۱ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد و به عنوان یکی از نمادهای تاریخی شهر یزد شناخته می‌شود.با این حال،در آن زمان بسیاری از بزرگان دین زرتشت با ثبت این آتشکده در فهرست آثار ملی مخالف  و نگران بودند که افزایش گردشگران و بازدیدکنندگان ممکن است قداست این مکان را تحت تأثیر قرار دهد.خوشبختانه، با وضع مقرراتی برای بازدیدکنندگان،این نگرانی‌ها به تدریج حل شد و آتشکده بهرام به یک مکان دیدنی و فرهنگی تبدیل گردید.

آتشکده بهرام به همت زرتشتیان یزد و با دستور پهلوی اول در سال ۱۳۱۳ آغاز شد. زمین این بنا به مساحت ۷۰۰۰ مترمربع توسط برادران امانت به یاد پدرشان، اردشیر مهربان رستم امانت، وقف شد.نقشه این بنا توسط مهندسان پارسی طراحی شد و فردی به نام ارباب جمشید امانت مسئول ساخت و نظارت بر آن بود.بخشی از هزینه ساخت بنا نیز توسط انجمن پارسیان هندوستان تأمین شد و امانت برای جلب حمایت پارسیان هند، شخصاً ۵ مرتبه به هند سفر کرد.

ساختمان آتشکده بهرام در سال ۱۳۱۵ به اتمام رسید و در سال ۱۳۱۸ خورشیدی،آتش ۱۵۰۰ ساله زرتشتیان به این بنا منتقل گردید.در باور زرتشتیان، آتش نماد راستی و پاکی اهورایی است و سوزاننده هر آلودگی به شمار می‌رود.آتش در آیین زرتشتی به عنوان نماد و شناسه این دین شناخته می‌شود و زرتشتیان اهورامزدا را رو به آتش عبادت می‌کنند.این آتش به عنوان بهترین داده اهورامزدا و میانجی خالق و مخلوق شناخته می‌شود.

در اساطیر ایرانی، ۳ آتشکده مقدس از دوران ساسانیان وجود داشته است که آتشکده بهرام یزد نیز به آتش فرنبغ پیوند دارد.آتش فرنبغ با موبدان زرتشتی مرتبط بوده و در دوران یورش اعراب به ایران،این آتش به محلی پنهانی منتقل شدتا از گزند و خاموشی اعراب در امان بماند.موبدان این آتش را به مدت ۳۰ سال به صورت مخفیانه در پناه یک غار روشن نگه‌داشتند و پس از آن به مدت ۷۰۰ سال در غاری در اطراف عقدای یزد نگهداری شد.

بنابراین آتش بهرام در سال ۱۳۱۸ به دستور رضا شاه از سرگردانی نجات پیدا کرد و بنایی برای نگهداری آن احداث شد.اکنون، این آتش کهن در دل مجمر برنزی در آتشکده بهرام به شکلی درخشان و فروزان قراردارد و به عنوان نماد فرهنگ و تاریخ زرتشتیان است. آتشکده بهرام یزد نه تنها یک مکان مذهبی،بلکه یک میراث فرهنگی ارزشمند است که تاریخ و فرهنگ زرتشتیان را به نسل‌های آینده منتقل می‌کند.‌