تبریز؛ نگهبان آگاه انقلاب
تبریز (پانا) - مردمان تبریز همواره بیش از مردمانی عادی بودهاند؛ یک «وجدان بیدار» تاریخی. در سالهای اوج انقلاب، وقتی برخی هنوز در پیچوتاب تردید بودند، مردم این شهر پشتیبانی آگاهانهشان از آرمانهای امام خمینی(ره) را فریاد زدند. سه دهه بعد و در هشتم دیماه ۸۸، تاریخ تکرار شد؛ اما این بار در آزمونی سختتر.
تبریز شهری است که در تاریخ معاصر ایران نقشی فراتر از جغرافیا ایفا کرده است. مردمانش همواره با آگاهی، صلابت و درکی عمیق از زمانه، در مقاطع حساس تاریخی حاضر شدهاند.
دفاع از انقلاب اسلامی نیز یکی از این مقاطع بود که تبریزیها در آن، حضوری آگاهانه و تأثیرگذار داشتند.در روزهای ابتدایی انقلاب، زمانی که برخی تحلیلها هنوز در پیچ و خم تردیدها گرفتار بودند، مردم تبریز با درکی روشن از ماهیت انقلاب و آرمانهایش، از حرکت امام خمینی (ره) دفاع کردند.
این دفاع تنها واکنشی احساسی نبوده بلکه برآمده از شناختی ریشهدار بود؛ شناختی که از تجربه تاریخی مبارزات مشروطه تا قیام ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ در این شهر تداوم یافته بود.
تبریزیها در آن روزها با برگزاری راهپیماییهای گسترده و تشکیل اجتماعات مردمی، ثابت کردند که انقلاب، پدیدهای متعلق به تمام ایران است و پشتیبانی از آن، نیاز به درکی فراتر از مرزهای قومی و منطقهای دارد.
مغازهداران، بازاریان، دانشجویان، زنان و مردان این شهر، همصدا شدند تا ندای انقلاب را به گوش همه برسانند.
پیوند ناگسستنی: از انقلاب تا ۸ دی ۱۳۸۸
این آگاهی و مسئولیتپذیری تاریخی، دو دهه بعد در روز هشت دی ۱۳۸۸ بار دیگر تجلی یافت. در شرایطی که کشور پس از انتخابات با فضایی ملتهب و چالشبرانگیز روبهرو بود و دشمنان در پی ایجاد شکاف و تفرقه، مردم تبریز بار دیگر تاریخساز شدند.
صبح آن روز، جمعیتی خودجوش و انبوه از مردم تبریز در خیابانهای شهر حاضر شدند. «جانم فدای رهبر» شعاری بود که از گلوی هزاران تبریزی بیرون میآمد و پیامی واضح به همراه داشت: «خط قرمز نظام اسلامی، خط قرمز ماست.»
این حرکت که بعدها به «حماسه هشت دی» معروف شد، تنها یک راهپیمایی نبوده بلکه فصل جدیدی از دفاع آگاهانه محسوب میشد. مردمی که سالها پیش انقلاب را با درک عمیق پذیرفته بودند، حالا با همان درک، از دستاوردهایش دفاع میکردند.
زنجیره تاریخی آگاهی
بین دفاع از انقلاب در سالهای ۵۷ و ۵۸ و حماسه هشت دی ۸۸، رشته پیوندی از آگاهی سیاسی و مسئولیتپذیری اجتماعی وجود دارد. تبریزیها در هر دو مقطع نشان دادند که درک درستی از تهدیدها و فرصتهای تاریخی دارند.
در دفاع از انقلاب، تهدید استعمار و استبداد را شناختند و در حماسه هشت دی، تهدید «انقلاب نرم» و جنگ روانی را تشخیص دادند. در هر دو مورد، پاسخشان مبتنی بر وفاداری به آرمانهای اصیل انقلاب و اطاعت از رهبری بود.
تبریز امروز همچنان پرچمدار این آگاهی است. شهری که تاریخ به آن یاد داده است که دفاع از ارزشها، نیاز به شناخت، وحدت و اقدام به موقع دارد. از انقلاب تا هشت دی و تا امروز، این شهر ثابت کرده که میتواند در لحظات سخت، با خرد جمعی و عزم راسخ، تاریخ را به نفع آرمانهای بلند یک ملت تغییر دهد.
این میراث، اکنون به نسلهای جدید تبریز سپرده شده است؛ نسلی که باید همچون پدرانش، تاریخ را بخواند، زمانه را بشناسد و در لحظه لازم، حضوری آگاهانه و تعیینکننده داشته باشد.
ارسال دیدگاه