غفلت از سوادرسانه‌ای، آسیب‌های جبران‌ناپذیری بر دانش‌آموزان وارد می‌کند

سمیه باقری در گفت‌وگو با پانا در خصوص آسیب‌های فضای مجازی بیان کرد: «فضای مجازی امروز دیگر یک ابزار صرف نیست؛ بلکه تبدیل به یک اکوسیستم کامل شده که دانش‌آموزان بخش بزرگی از زندگی روزمره خود را در آن سپری می‌کنند. بزرگترین دغدغه‌ای که از این میان برجسته می‌شود، چالش سوادرسانه‌ای است.ما نمی‌توانیم دانش‌آموزان را از این فضا جدا کنیم، بلکه باید آن‌ها را تجهیز  تا بتوانند در برابر سیل اطلاعات، اخبار جعلی، و محتواهای رادیکال، یک فیلتر انتقادی فعال داشته باشند؛ دانشی که اگر به موقع آموزش داده نشود، می‌تواند به سادگی منجر به رفتارهای پرخطر یا شکل‌گیری ادراکات نادرست شود.»

وی در ادامه گفت :«از سوی دیگر، نباید از جنبه‌های مثبت غافل شد.این بستر به دانش‌‌آموزان امکان دسترسی بی‌‌سابقه‌ای به منابع آموزشی جدید، ارتباط با متخصصان خارج از محیط مدرسه، و همکاری در پروژه‌های گروهی را می‌دهد.نکته کلیدی در اینجا، تعادل است؛ یعنی دانش‌آموز بداند چه زمانی و برای چه هدفی باید از رسانه استفاده کند و چه زمانی باید از صفحه نمایش فاصله بگیرد و به تعاملات رودررو، مطالعه عمیق‌تر، یا فعالیت‌های فیزیکی بپردازد.»

باقری همچنین افزود :«یکی از مهم‌ترین آسیب‌های مشاهده شده، تأثیر مستقیم بر سلامت‌روان و عملکرد تحصیلی است.کاهش کیفیت خواب به دلیل تحریک بیش از حد شبانه، کاهش تمرکز ناشی از چند وظیفه   هنگام انجام تکالیف، و حتی تأثیر بر شکل‌‌گیری تصویر بدنی به دلیل مواجهه با استاندارد‌های غیرواقعی منتشر شده توسط اینفلوئنسرها، مواردی هستند که مستقیماً با زمان اختصاص داده شده به این پلتفرم‌ها مرتبط است.»

وی در پایان اظهار کرد: «مسئولیت آموزش این سواد تنها بر دوش مدرسه نیست. معلم باید در تجزیه و تحلیل محتوا کمک کند، اما والدین نیز باید با تدوین یک برنامه مشخص خانوادگی برای استفاده از رسانه‌ها، مرزها را تعیین کند.این رویکرد باید از دوره‌های ابتدایی آغاز شود، البته با محتوایی بسیار ساده‌تر و بصری‌تر، تا مهارت فیلتر کردن اطلاعات از کودکی درونی شود و دانش‌آموز به یک مصرف‌کننده منفعل تبدیل نگردد، بلکه به یک تولیدکننده هوشمند محتوا بدل شود که هدف اصلی و پایدار این فناوری‌ها را درک می‌کند.»