«نود و نهمین نفر» منتشر شد؛ روایتی از زندگی متفاوت شهید مهدی موحدنیا

در این کتاب، نویسنده با روایتی صمیمی و نزدیک، فراز و فرودهای زندگی جوانی را بازگو می‌کند که در ابتدا، با آنچه ما از شهدا می‌شناسیم فرق دارد اما با آغاز جنگ سوریه و حملات داعش، راهی دمشق شد و در کسوت نیروی اطلاعات عملیات به دفاع از حرم اهل‌بیت(ع) پرداخت.

مهدی موحدنیا با همان روحیه‌ شوخ‌طبع راهی سوریه شد و در آخرین نبرد مدافعان حرم با داعش، در بوکمال به شهادت رسید. رفیق‌های مهدی، باور نمی‌کردند او شهید شده باشد؛ در طول رفاقت‌شان، مهدی کارهایی می‌کرد که به شهدا نمی‌ماند. یک بار به خاطر تیپ و پوشش متفاوتش از مسئول پایگاه سیلی خورد. حتی به بچه‌های پایگاه سپرده بودند کسی زیاد با او رفت‌وآمد نکند! هر جا صحبت از شهید و شهادت بود، مهدی را حساب نمی‌کردند.

در بخشی از کتاب آمده است:

مثل هر شب با موتور آمد داخل پارکینگ. چند بار بهش سپرده بودم که موتورت را بیرون خاموش کن ولی گوشش بدهکار نبود. موتورش را گذاشت و به قول خودش یک ته گاز گرفت و موتور پکی صدا کرد و خاموش شد. صدایش را کلفت کرد: «ننه... ننه...» آشپزخانه و غذا را ول کردم. رفتم جلوی در: «چیه مامان؟» لنگ قرمز را از گردن موتور کشید بیرون و همان جور که بین دو تا دستش می چرخاند، بالحن لاتی گفت: «ننه! تحویل بگیر؛ قیصرت اومد.» لنگ را مثل دستمال یزدی تکان داد و شرق صدا کرد.

کتاب «نود و نهمین نفر» با نگاهی انسانی و روایت‌محور، مخاطب را از دل شوخی‌ها و خنده‌های شهید مهدی موحدنیا تا لحظات سخت و عمیق میدان نبرد همراه می‌کند؛ روایتی که بیش از هر چیز، چهره انسانی و واقعی یک شهید مدافع حرم را پیش روی مخاطب می‌گذارد.