علامه طباطبایی، پیوندی استوار بین عقلانیت فلسفی و معارف ناب قرآنی برقرار کرد

سیداحمد ابوترابی در گفت‌و‌گو با پانا عنوان کرد: «زندگی نامه علامه سید محمدحسین طباطبایی، سرشار از پشتکار و عشق به دانش‌اندوزی است. ایشان در سال ۱۲۸۱ هجری شمسی در تبریز به دنیا آمد و در سنین کم، یتیمی را تجربه کرد، اما این مصائب، عزم او را برای فراگیری علم استوارتر ساخت.»

وی افزود:«دوران تحصیل ایشان در نجف اشرف، فصل نوینی در شکل‌گیری شخصیت علمی و معنوی این دانشمند بزرگ بود.علامه طباطبایی در آنجا نزد استادان به‌نامی مانند میرزای نائینی در فقه و اصول، و نزد سید حسین بادکوبه‌ای، فلسفه را فرا گرفت. اما تاثیرگذارترین استاد در زندگی علامه طباطبایی، سید علی قاضی طباطبایی بود که او را با عالم معنا و سیروسلوک عرفانی آشنا و در وجودش تحولی ژرف ایجاد کرد.ارتباط علامه با استاد قاضی چنان عمیق بود که با شنیدن نام او،حالشان دگرگون می‌شد.»

ابوترابی ادامه داد: «پس از ۱۰ سال اقامت پربرکت در نجف، مشکلات مادی، علامه را ناگزیر به بازگشت به زادگاهش تبریز کرد و برای مدتی نزدیک به ده سال به امور زراعی و کشاورزی مشغول شد.خود ایشان این دوره را روزهای سیاه و خسران روحی نامیده بودند،چرا که از فضای درس و تفکر دور مانده بود.»

وی اظهار کرد:«هجرت تاریخی علامه طباطبایی به قم در سال ۱۳۲۵، آغازگر فصل نوینی در حیات علمی حوزه‌های علمیه بود.ایشان در شرایطی بسیار ساده و در خانه‌ای محقر ساکن شدند.با این حال، همین ورود، بهانه‌ای شد برای احیای درس فلسفه و تفسیر که در آن زمان کمتر به آنها پرداخته می‌شد.»

ابوترابی خاطر نشان کرد: «مهمترین اثر ماندگار این استاد بی‌بدیل، تفسیر شگرف «المیزان» است.نگارش این تفسیر عظیم که قرآن را با قرآن تفسیر می‌کند،۱۷ سال به طول انجامید.شهید مرتضی مطهری درباره این کتاب می‌گوید:همه تفسیر المیزان با فکر نوشته شده و من معتقدم بسیاری از این مطالب از الهامات غیبی است. کمتر مشکلی در مسائل اسلامی و دینی برایم پیش آمده که کلید حل آن را در تفسیر المیزان پیدا نکرده باشم.»

وی تصریح کرد:«علامه طباطبایی، استادی مسلط و مربی توانا بود که شاگردان بسیاری را در علوم مختلف تربیت کرد.نام‌هایی چون شهید مرتضی مطهری، شهید سید محمد بهشتی، امام موسی صدر، آیت‌الله مصباح یزدی و آیت‌الله جوادی آملی، تنها بخشی از میراث علمی این استاد بزرگ هستند.»

این استاد حوزه و دانشگاه تأکید کرد:«ایشان با حضور در عرصه‌های بین‌المللی نیز اقدام به معرفی معارف اصیل اسلامی کرد. گفت‌وگوهای طولانی و موثر ایشان با پروفسور هانری کربن، اسلام‌شناس فرانسوی، باعث آشنایی جامعۀ فکری غرب با مکتب تشیع شد.»

وی ابراز کرد:«علامه در زندگی شخصی، مردی ساده‌زیست، متواضع و بسیار خوش‌برخورد بود.ایشان در عین حال که نماد تقوا و معنویت بودند،همواره با طلاب و شاگردان خود با محبت و احترام برخورد می‌کردند.ایشان برای اهل بیت علیهم السلام، به ویژه در ایام عزاداری سیدالشهدا، ارادتی ویژه داشتند و با اشتیاق در مراسم سوگواری شرکت می‌کردند.»

ابوترابی ادامه داد: «سرانجام این عالم ربانی و حکیم متأله در صبح روز ۲۴ آبان ماه ۱۳۶۰ «۱۸ محرم ۱۴۰۲هجری قمری» فرا رسید و پس از عمری تلاش خستگی‌ناپذیر در راه احیای معارف اسلامی، دیده از جهان فروبست. پیکر پاکش در حرم حضرت معصومه«س» در قم به خاک سپرده شد و حوزه علمیه و جامعۀ اسلامی را در سوگی عمیق فروبرد.»

وی در پایان بیان کرد:«آنچه علامه طباطبایی را به چهره‌ای متمایز و اثرگذار تبدیل کرد، تلفیق کم‌نظیر ۳ویژگی در وجود ایشان بود:جامعیت در علوم نقلی و عقلی، تهذیب نفس و معنویت عمیق، و توانایی تربیت نسل جدیدی از اندیشمندان. امروز نام و یاد این استاد بزرگ، همواره به عنوان نماد حکمت، ایمان و تلاش علمی در حوزه‌های علمیه می‌درخشد.»