از دل تحریم تا دل بازار جهانی؛ روایت ایستادگی ایران در روز صادرات

«صادرات» تنها یک واژه اقتصادی نیست؛ بلکه نشانه‌ای از تلاش، خودباوری و حرکت دوباره‌ی چرخ‌های تولید در ایران است. روز ملی صادرات یادآور این حقیقت است که حتی در سخت‌ترین روزهای اقتصادی، هنوز می‌شود با تکیه بر توان داخلی، نام ایران را بر روی کالاهای باکیفیت و خلاقانه دید.

به‌عنوان یک دانش‌آموز خبرنگار، وقتی اخبار مربوط به رشد صادرات کالاهای غیرنفتی را می‌خوانم، احساس غرور می‌کنم. چون این یعنی جوان‌هایی مثل ما، در آینده می‌توانند در اقتصادی نقش داشته باشند که بر پایه تلاش و دانش بومی بنا شده است، نه بر درآمد نفت.

در سال‌های اخیر، صادرکنندگان ایرانی در حوزه‌هایی مثل صنایع غذایی، دارویی، لوازم خانگی و حتی خدمات فنی توانسته‌اند گام‌های مثبتی بردارند. این موفقیت‌ها، فقط آمار نیستند؛ بلکه حاصل شب‌زنده‌داری کارگرانی است که با امید کار می‌کنند، کشاورزانی که با عشق می‌کارند و کارآفرینانی که رؤیای جهانی شدن دارند.

صادرات یعنی ارتباط؛ یعنی گفت‌وگو با جهان، یعنی نشان دادن توانمندی‌های جوانان ایرانی در عرصه‌های جهانی. وقتی کالایی با برند ایرانی به کشوری دیگر صادر می‌شود، در واقع بخشی از فرهنگ، هنر و اندیشه ما هم به آن‌جا سفر می‌کند. همین نگاه فرهنگی است که می‌تواند از صادرات، یک مأموریت ملی بسازد.

البته مسیر صادرات همیشه آسان نیست. هنوز هم مشکلاتی مثل تحریم‌ها، محدودیت‌های بانکی و حمل‌ونقل وجود دارد، اما خبر خوب این است که ایران با وجود همه‌ی این موانع، در سال جاری توانسته میزان صادرات خود را افزایش دهد. این یعنی باور به «می‌شود» هنوز زنده است.

روز ملی صادرات فرصتی است برای یادآوری اینکه هرکدام از ما می‌توانیم سهمی هرچند کوچک در رشد کشورمان داشته باشیم؛ چه با تحصیل در رشته‌های مدیریتی و اقتصادی، چه با کارآفرینی و تولید ایده‌های تازه.

اگر بخواهیم ایران پیشرفت کند، باید باور کنیم که آینده از همین امروز ساخته می‌شود؛ از همین کارخانه‌ها، همین کارگاه‌های کوچک، و حتی از همین نگاه‌های امیدوار دانش‌آموزانی که مثل من، آینده را نه در مهاجرت، بلکه در شکوفایی وطنشان می‌بینند.