در گفت‌وگوی پانا با یک فعال و کارشناس اقتصادی مطرح شد:
رسیدن به نسل توانمند آینده از مسیرهدایت شغلی مناسب
تهران (پانا) - هدایت شغلی یکی از مهم‌ترین وظایف نظام آموزشی است که تأثیر مستقیم و عمیقی بر آینده فردی دانش‌آموزان و وضعیت بازار کار یک کشور دارد. در دنیای امروز که تغییرات شغلی و فناوری با سرعتی زیاد رخ می‌دهد، شناخت استعدادها، علایق و مهارت‌های دانش‌آموزان و هدایت درست آنها به مسیرهای شغلی مناسب، بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد.
وقتی دانش‌آموزان از دوران تحصیل با مشاغل مختلف، نیازهای جامعه و مهارت‌های موردنیاز بازار کار آشنا شوند، انتخاب رشته تحصیلی و مسیر شغلی آنها آگاهانه‌تر خواهد بود. این آگاهی باعث می‌شود از افزایش بیکاری در میان فارغ‌التحصیلان، اتلاف زمان و سرمایه جلوگیری شود.
از سوی دیگر، هدایت شغلی درست، بازار کار را نیز سامان‌دهی می‌کند. وقتی هر فرد در جایگاه شغلی متناسب با توانایی و علاقه خود قرار گیرد، بازدهی نیروی انسانی افزایش یافته و توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور تسریع می‌شود.
بنابراین، مدارس و مشاوران باید نقش فعالی در شناخت استعدادها، آموزش مهارت‌های شغلی و معرفی فرصت‌های شغلی ایفا کنند. ایجاد کارگاه‌های آشنایی با مشاغل، بازدید از محیط‌های کاری و مشاوره‌های فردی می‌تواند به دانش‌آموزان کمک کند تا مسیر شغلی مناسبی برای آینده خود انتخاب کنند.در نهایت، هدایت شغلی مؤثر پلی است میان آموزش و اشتغال، و تضمینی برای ایجاد نسلی توانمند، هدفمند و کارآفرین در جامعه است.
علی اکبرپور پایدار، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران در گفت‌وگو با خبرنگار پانا درباره بهره‌گیری از ظرفیت وزارت آموزش و پرورش در تامین نیروی انسانی مورد نیاز بازار کار عنوان کرد: «در گذشته برخی از طرح‌ها مانند طرح کاد در آموزش و پرورش تجربه شد که براساس آن تمامی دانش‌آموزان یک روز در هفته کار عملی را در رشته یا حرفه‌ای که مورد علاقه آنها بود، می‌گذراندند.»
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران با بیان اینکه سال‌هاست بحث ارتباط میان دانشگاه و صنعت مطرح است اما عملیاتی نشده بود، بیان کرد: با برنامه‌ریزی و تقویت ارتباط محیط‌های کار و محیط‌های آموزشی در وزارت آموزش و پرورش و علوم می‌توان نیازهای اتی بازار کار را تامین کرد.
وی گفت: «این طرح آشنایی با محیط‌های کاری و به دست آوردن مهارت‌هایی که دانش‌آموز برای آینده شغلی خود متصور بود را به دنبال داشت. یا آنکه دانش‌آموز به این نتیجه می‌رسید که این مسیر یا حرفه یا شغل برای او مناسب نیست و به نوعی این طرح در هدایت شغلی به دانش‌آموزان نقشی موثر ایفا می‌کرد که البته پس از چند سال کنار گذاشته شد.»
وی افزود: «اگر به دنبال احیای این طرح باشیم می‌توان یک روز از آموزش را به حضور دانش‌آموزان در محیط‌های کاری اختصاص داد و زمینه آموزش‌های عملی را در قالب استاد و شاگردی فراهم کرد.»
اکبرپور پایدار تصریح کرد: «این دانش‌آموزان می‌توانند پس از طی دوره هنرستان‌ها یا طرح‌هایی مانند طرح کاد سه ماه به مراکز آموزش فنی و حرفه‌ای اعزام شوند و پس از طی آموزش‌ها وارد کارخانجات یا واحدهای تولیدی شوند.»
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران خاطرنشان کرد:«بهترین راه تامین نیروی انسانی پایدار برای بخش‌های تکنسینی این است که ارتباط مناسبتری بین بخش‌های آموزشی و محیط‌های کاری برقرار شود.با این شیوه هم واحدهای صنعتی نیروی کار خود را تامین می‌کنند هم جویندگان کار به محیط‌های کاری دسترسی پیدا می‌کنند و شاغل می‌شوند.»
وی با بیان اینکه سال‌هاست بحث ارتباط میان دانشگاه و صنعت مطرح است اما عملیاتی نشده بود، بیان کرد: «با برنامه‌ریزی و تقویت ارتباط محیط‌های کار و محیط‌های آموزشی در وزارت آموزش و پرورش و علوم می‌توان نیازهای اتی بازار کار را تامین کرد.»
اکبرپور پایدار خاطرنشان کرد: «واحدهای آموزشی جوارکارگاهی نیز یکی از شیوه‌های تامین نیروی کار است که بسیاری از آموزش‌ها از جمله نقشه‌کشی، جوشکاری و بسیاری از مهارت‌ها در این دوره‌ها به علاقه‌مندان ارایه می‌شود.»
ارسال دیدگاه