دانش آموز مدال‌آور پاراتکواندو ایران:
هیچ محدودیتی نمی‌تواند مانع رسیدن به اهداف بزرگ شود
ملارد(پانا)- دانش آموز مدال‌آور پاراتکواندو ایران ،هیچ محدودیتی نمی‌تواند مانع رسیدن به اهداف بزرگ شود اراده و پشتکار می‌تواند بر هر مانعی غلبه کند.
آیلار جامی، دانش‌آموز پایه یازدهم دبیرستان طینا در روستای مهردشت بخش صفادشت ملارد ، با کسب مدال برنز رقابت‌های قهرمانی پاراتکواندوی آسیا ۲۰۲۵ در مالزی، بار دیگر نام خود را بر تارک ورزش ایران نشاند. او در گفت‌وگو با خبرنگار پانا درباره مسیر پر فراز و نشیب خود در ورزش حرفه‌ای سخن گفت و از سال‌هایی پر از تمرین، محدودیت و امیدواری یاد کرد.
آیلار جامی درباره سابقه حضورش در تیم ملی اظهار کرد: «چند سال است که به تیم ملی دعوت شده‌ام و از دوران راهنمایی وارد این عرصه شدم. تقریباً چهار سال است که با جدیت و تلاش فراوان در تیم ملی فعالیت دارم. این سال‌ها برای من فقط ورزش نبود؛ پر بود از تجربه‌های تازه، برنامه‌های فشرده و ساعت‌های طولانی تمرین. بارها پیش آمد که خستگی، آسیب‌دیدگی یا فشار درسی باعث شد احساس کنم ادامه دادن سخت است، اما عشق به ورزش و آرزوی قهرمانی هیچ‌وقت نگذاشت دست بکشم.»
این قهرمان نوجوان از محدودیت‌های ابتدای مسیرش گفت: «به دلیل شرایط سنی، در دو سال اول امکان اعزام به مسابقات خارجی را نداشتم. این مسئله برایم سخت بود، اما انگیزه‌ام را بیشتر کرد تا با تمام توان در مسابقات حضور پیدا کنم و نشان دهم که ارزش صبر کردن را داشتم.»
جامی درباره اولین تجربه بین‌المللی خود توضیح داد: «به محض اینکه شرایط اعزام فراهم شد، اولین مسابقه من رقابت‌های کسب سهمیه المپیک بود. با وجود استرس زیاد، تمرین‌های سختی که پشت سر گذاشته بودم باعث شد با اعتمادبه‌نفس روی تشک بروم و مقام اول را کسب کنم. آن لحظه یکی از به‌یادماندنی‌ترین لحظات زندگی‌ام بود.»
او درباره افتخارات بعدی خود افزود: «بعد از آن مسابقات، توانستم دو مدال برنز قهرمانی آسیا و مدال کرنومتر در بحرین را کسب کنم. هر کدام از این مدال‌ها معنای خاصی دارد؛ یکی یادآور سختی‌های تمرین و دیگری نشانه‌ی اعتمادبه‌نفس. این افتخارات به من آموخت که تلاش هیچ‌وقت بی‌پاسخ نمی‌ماند.»
جامی با اشاره به مدال اخیرش در مالزی گفت: «امسال نیز با وجود تمرین‌های سخت، در رقابت‌های قهرمانی آسیا در مالزی شرکت کردم و مدال برنز دیگری به دست آوردم. این مدال برای من تنها یک جایزه نیست، بلکه نشانه‌ای از ایمان به خود، تلاش شبانه‌روزی و پشتکار در برابر موانع است. وقتی پرچم کشورم را در سالن مسابقه دیدم، احساس کردم همه زحماتم به ثمر نشسته است.»
این دانش‌آموز ورزشکار در پایان تأکید کرد: «همیشه سعی کرده‌ام ثابت کنم هیچ محدودیتی نمی‌تواند مانع رسیدن به اهداف بزرگ شود. من می‌خواهم به هم‌سن‌وسال‌هایم بگویم که اگر به توانایی‌های خود باور داشته باشند و سخت تلاش کنند، می‌توانند به قله‌های موفقیت برسند.»
ارسال دیدگاه