عشق و ارادت در اربعین جریان دارد
کرج(پانا)-حضور پرشور زائران، به‌ویژه سالمندان، و مهمان‌نوازی عمیق مردم عراق در اربعین، جلوه‌ای از عشق پایدار، همبستگی انسانی و ارادت قلبی به خاندان اهل بیت (ع) است که در آن، حس و حال درونی و پیوندهای انسانی، بر جزئیات رویداد اولویت دارد.
هرساله با نزدیک شدن به اربعین‌حسینی،حال و هوایی وصف‌ناپذیر در دل‌ها حاکم می‌شود.امسال نیز، با وجود گذشت سال‌ها، هنوز هم شکوه و عظمت این گردهمایی عظیم،دل را به لرزه درمی‌آورد.در میان انبوه عاشقان،حضور سالمندان،کسانی که عمری را در مسیر عشق سپری کرده‌اند،همیشه تأثیر عمیقی بر همگان می‌گذارد.دیدن گام‌های استوارشان،علی‌رغم گذر سال‌ها،گواهی است بر عشقی که در تاروپود وجودشان تنیده شده است؛عشقی که گذر زمان آن را کم‌رنگ نمی‌کند، بلکه عمیق‌تر می‌سازد.
این سفر،تنها یک جابجایی فیزیکی نیست،بلکه سفری است به درون،سفری که در آن، انسان‌ها با روحیه‌ای همدلانه و قلبی سرشار از ارادت،به سوی مقصدی مشترک رهسپار می‌شوند.در این مسیر، یاری رساندن به یکدیگر،چه با لبخندی، چه با کلامی دلگرم‌کننده، و چه با بذل توجهی،معنای تازه‌ای می‌یابد.این همان چیزی است که این رویداد را از صرف یک گردهمایی مذهبی فراتر می‌برد و آن را به جلوه‌ای از همبستگی انسانی تبدیل می‌کند.
مردم عراق، باسخاوت و مهمان‌نوازی بی‌دریغ خود، فضایی گرم و صمیمی را برای زائران فراهم می‌کنند.این پذیرایی، فراتر از وظیفه،ناشی از عشقی است که در دل‌ها نسبت به خاندان اهل بیت (ع) دارند.همین عشق است که پیوندی ناگسستنی میان مردمان این سرزمین و زائران از سراسر جهان ایجاد می‌کند و خاطره‌ای ماندگار از مهربانی و برادری را به جا می‌گذارد.
در میان این جمعیت،هر کسی با کوله‌باری از نیت‌ها و آرزوها قدم برمی‌دارد.اما همه در یک نقطه مشترک ،عشق به حسین (ع) و ارادت به آستان نورانی او هستند.این همان جوهری است که اربعین را به واقعه‌ای منحصر به فرد بدل می‌سازد؛واقعه‌ای که در آن، انسان‌ها در اوج سادگی و صمیمیت،به اصل خویش بازمی‌گردند و در سایه عشق، وحدتی عمیق را تجربه می‌کنند.
ارسال دیدگاه