دانش‌آموز خبرنگار کرمانی*
خبرگزاری پانا؛ مدرسه‌ای که مسیر زندگی‌ام را تغییر داد.
کرمان (پانا) - پانا برای من بیش از یک خبرگزاری بود؛ نقطه شروعِ مسیر تازه‌ای که زندگی‌ام را تغییر داد.
پنجم خرداد، فقط یک تاریخ نیست؛ برای من یادآور روزی‌ست که رسانه‌ای به نام پانا وارد زندگی‌ام شد و مسیرم را برای همیشه تغییر داد.
اولین بار که اسم «دانش‌آموز خبرنگار» را شنیدم، نمی‌دانستم این عنوان تا چه اندازه می‌تواند زندگی یک نوجوان را دگرگون کند. اولین گزارشی که نوشتم، درباره جاماندگان اربعین بود؛ همان پیاده‌روی پرشوری که حال‌وهوای اربعین را در کوچه‌پس‌کوچه‌های شهر زنده می‌کرد. از همان گزارش اول، حس کردم مسیر تازه‌ای در زندگی‌ام باز شده. کم‌کم خودم را در دلِ راهپیمایی واقعی اربعین یافتم؛ از صحنه‌های ناب پیاده‌روی گزارش گرفتم، روایت‌هایی نوشتم که تا همیشه در قلبم مانده‌اند.
اما این فقط آغاز ماجرا بود. پانا برای من فقط یک خبرگزاری نبود؛ یک مدرسه‌ی بزرگ‌تر بود، مدرسه‌ای برای زندگی.
گزارش‌هایی از مقاومت نوشتم، از مدرسه، از ایران. هر خبری که تهیه می‌کردم، نه‌فقط تمرینی برای قلمم، بلکه گامی در مسیر شناخت بهتر خودم و جامعه‌ام بود.
یکی از افتخارآمیزترین لحظات زندگی‌ام، پذیرفته شدن برای دیدار رهبر معظم انقلاب در روز دانش‌آموز بود؛ فقط به‌خاطر اینکه در بین دانش‌آموزان، جایگاه خبرنگار را داشتم. آن لحظه‌ها، آن فضا، و آن افتخار، برای همیشه در خاطره‌ام ثبت شده‌است.
پانا برای من یک فرصت نبود، یک زندگی بود. به من آموخت که روایتگر باشم، دقیق ببینم، صادقانه بنویسم، و با جسارت بایستم.
در این روز مبارک، صمیمانه‌ترین سپاس‌ها را تقدیم می‌کنم به همه مسئولین دلسوز خبرگزاری پانا؛ از تهران تا کرمان، از مدیران کل تا دبیران پرتلاش و مهربانی که یک نوجوان را باور کردند و بال پروازش شدند.
پانا؛ تولدت مبارک.
باشد که همچنان خانه‌ی روایت‌گران فردای ایران باشی.
*امیرمهدی حسنی‌جاز
ارسال دیدگاه