مروری بر زندگینامه شهریار ایران، شاعر ماندگار ادب فارسی
اردل (پانا) – استاد محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار، شاعر بزرگ معاصر ایران، با سرودههای پرمغز و ماندگار خود جایگاهی ویژه در دل مردم و تاریخ ادبیات فارسی یافته است.

شهریار در سال ۱۲۸۵ خورشیدی در تبریز به دنیا آمد. از همان کودکی ذوقی سرشار در شعر و ادبیات داشت و خیلی زود توانست جایگاهی در میان اهل ادب به دست آورد. او در جوانی با غزلهای عاشقانه و عارفانهاش دلها را ربود و بعدها با سرودن اشعاری اجتماعی و میهنی، روح تازهای به ادبیات معاصر ایران دمید.
یکی از مشهورترین آثار او منظومه «حیدربابایه سلام» است که به زبان ترکی آذری سروده شد و بازتابی از عشق او به زادگاه و فرهنگ بومیاش است. این اثر نه تنها در ایران بلکه در میان ترکزبانان دیگر کشورها نیز محبوبیت فراوان یافت و نام شهریار را به عنوان شاعری فراتر از مرزها معرفی کرد.
شهریار در غزل فارسی نیز یادگارهایی گرانبها برجای گذاشته است. اشعار او آمیزهای از احساس ناب، زبان شیوا و اندیشه ژرف است؛ ترکیبی که موجب شد اشعارش به سرعت در میان مردم رواج یابد و ورد زبانها شود. بسیاری از سرودههای او بعدها در قالب تصنیف و موسیقی نیز اجرا شد و ماندگاری بیشتری پیدا کرد.
وی نه تنها شاعری برجسته، بلکه انسانی وارسته و مردمی بود. سادهزیستی، عشق به وطن و احترام به ارزشهای اخلاقی در سراسر زندگی و آثارش موج میزند. شهریار در سال ۱۳۶۷ چشم از جهان فروبست، اما یاد و شعر او همچنان زنده است.
بزرگداشت استاد شهریار فرصتی است تا بار دیگر به ارزشهای ادبی و فرهنگی او بیندیشیم و نسل جوان را با میراث گرانسنگ این شاعر بزرگ آشنا کنیم. شهریار نمادی است از پیوند شعر با زندگی مردم؛ شاعری که توانست احساسات جمعی را در قالب واژهها به زیبایی جاودانه سازد.
ارسال دیدگاه