بازیگر و کارگردان تئاتر:
تئاتر؛ مادر هنرهای نمایشی و آیینه فرهنگ جامعه است
بروجن (پانا) - بازیگر و کارگردان برجسته تئاتر شهرستان بروجن، تئاتر را هنر مادر تمام شاخههای نمایشی و بهخصوص سینما دانست که ریشههای آن را میتوان از مبارزات گلادیاتورها تا نمایشهای تختحوضی ایرانی و نهایتاً جریانهای مدرن و پستمدرن معاصر پیگیری کرد.

مجید حیدری در گفتوگو با خبرنگار پانا با تأکید بر اهمیت تاریخی و ذاتی هنر تئاتر گفت:«تئاتر، مادر سینمای کنونی است و قدمت آن به زمان یونانیان و مبارزات گلادیاتورها در برابر پادشاهان بازمیگردد. در ایران نیز میتوان به نمایشهای تختحوضی و بعدها اجراهای صحنهای اشاره کرد که امروز به سبکهای مدرن و پستمدرن رسیده است.»
وی افزود: «نمایشهای تئاتری را میتوان در قالب تراژدی، کمدی و رئال (شامل عامهپسند، کمدی و تراژدی) دستهبندی نمود و هرکدام با تأثیرگذاری خاص خود، ذائقه هنری مخاطب را به چالش میکشند.»
حیدری با بیان سابقه فعالیت حرفهای خود اظهار داشت: «از سال ۷۰ تا ۷۳ با گروه نمایش «توحید» شهرستان بروجن به صحنه آمدم و در جشنوارههای استانی و منطقهای شرکت نمودم. از سال ۷۳ تا ۸۰ با گروه «تئاتر شهر» در شهرستان بروجن فعالیت داشتم و علاوه بر اجراهای عمومی، در جشنوارههای استانی، منطقهای، ۵ سال متوالی در جشنواره بینالمللی فجر و نهایتاً جشنوارههای پارمای ایتالیا و روهر آلمان شرکت کردم.»
وی ادامه داد: «ریاست انجمن نمایش شهرستان بروجن از سال ۱۳۷۴ تا ۱۳۷۸، بازی در چند فیلم کوتاه، صداپیشگی و اجرای نمایشهای رادیویی از سال ۹۰ تاکنون، کارگردانی نمایشهای دانشآموزی و داوری جشنوارههای دانشآموزی نیز از دیگر سوابق اینجانب است.»
حیدری در زمینه ارزیابی یک اثر نمایشی عنوان کرد: «ابتدا متن باید عالی باشد و سپس کارگردان حرفهای، چرا که بدون بنیان و زیرساخت محکم، هیچ نمایش ارزشی برای نقد و تحلیل ندارد. کارگردان هنرمند است که پازل اثر را به درستی بچیند؛ همانند گل رزی که اگر با روبان ساده تزئین شود، زیباییاش نمایان است اما اگر با شاخ و برگ اضافی و عناصر متفرقه پوشانده شود، اصل کار گم میشود.»
وی تصریح کرد: «در نقد آثار، صادقانه برخورد کردن ضروری است. نه اغراق مثبت باید مخاطب را فریب دهد و نه نقد منفی باعث خرد شدن گروه اجرایی شود؛ آنچه از دل و حس درونی برمیآید، بیان شود.»
حیدری درباره تغییر ذائقه و معیارهای ارزیابی تئاتر اضافه کرد: «امروز تئاتر به سمت پستمدرن حرکت کرده است. هر بازیگر، هنرپیشه، کارگردان و نویسنده باید بهروز باشد. آنچه در دهه هفتاد مورد استقبال قرار میگرفت، امروز دیگر پاسخگو نیست. همانطور که در دنیای مجازی مردم علاقهای به متنهای طولانی ندارند، در تئاتر نیز نمایشها باید کوتاه، مفید و دارای مضامین بهروز جهانی باشند.»
وی در رابطه با اهمیت نقش اجتماعی تئاتر تصریح کرد: «هرکس جرات رفتن روی صحنه یا قلم به دست گرفتن ندارد؛ هنرمندان زیر ذرهبین جامعه هستند و رفتار آنان مستقیماً بر مخاطب تأثیر میگذارد. وقتی روی صحنه بیش از ۵۰۰ نفر شما را میبینند، فردا در جامعه هم الگو میشوید و باید مسئولانه رفتار کنید.»
بازیگر و کارگردان تئاتر، در پایان خاطرنشان کرد: «تحصیل در رشته تئاتر یکی از راههاست، اما میتوان با حضور در گروههای نمایشی، تمرین عملی و تجربه میدانی نیز به این هنر گرانبها ورود یافت و مسیر حرفهای خود را آغاز کرد.»
ارسال دیدگاه