پوستش را کندند، اما پای وطن ایستاد؛ این داستان شهید اروجعلی شکری است.

شهید اروجعلی شکری در دهم فروردین ۱۳۴۲ در خانواده‌ای مذهبی و کشاورز در لالجین استان همدان متولد شد. لالجین، شهری تاریخی و مشهور به صنعت سفال ، مردمانی پرتلاش و مهمان‌نواز دارد و همان روحیه تلاش و همت را در شهید اروجعلی پرورش داد.

پس از پایان تحصیلات ابتدایی و با توجه به شرایط اقتصادی خانواده، او به کار مشغول شد، اما همواره عشق به وطن و خدمت در دلش موج می‌زد. با آغاز جنگ تحمیلی، اروجعلی داوطلبانه به خدمت مقدس سربازی رفت و پس از گذراندن دوره آموزشی در سقز، به پاسگاه یازی‌بلاغی اعزام شد. استعداد و هوش او باعث شد مسئول بی‌سیم پاسگاه شود و نقش مهمی در انتقال اطلاعات داشته باشد.

در سال ۱۳۶۱، هنگامی که پاسگاه یازی‌بلاغی توسط دشمن محاصره شد، شهید شکری با شجاعت کدهای بی‌سیم را از بین برد و آنها را قورت داد   تا اطلاعات حساس به دست دشمن نیفتد. دشمن که از این اقدام خشمگین شده بود، او را به شدیدترین شکنجه‌ها محکوم کرد؛

 چشم‌هایش نابینا شد، پوستش را کندند و بدنش مثله گردید، شهید اروجعلی شکری در ۱۹ بهمن ۱۳۶۱ به شهادت رسید به صورتی که حتی بعد از شهادت نیز شهید بزرگوار قابل شناسایی نبود و خود ایشان به خواب پدرشان آمده بودند و به پدرشان  گفته بودند پیکر من رو به زادگاهم برگردانید و پیکر ایشان پس از مدت‌ها به زادگاهش لالجین بازگردانده شد.