در گفتوگو با پانا:
فیلم کوتاه میدان تجربه و آزمون و سکوی پرتابی برای ورود به سینمای بلند است
پیشتولید قوی، رمز ماندگاری فیلم کوتاه است
تهران (پانا) - امیر کشمیری، کارگردان فیلم کوتاه، با تأکید بر نقش این مدیوم در پرورش فیلمسازان جوان، فیلم کوتاه را سکوی پرتابی برای ورود به سینمای بلند میداند. او معتقد است محدودیتهای مالی و ساختاری در ایران مانع جدی برای رشد این حوزهاند، اما در عین حال فرصتی برای کشف نگاههای تازه و خلاقیت به شمار میروند.

امیر کشمیری؛ کارگردان فیلم کوتاه در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی هنری پانا درباره جایگاه این مدیوم در سینمای ایران گفت: «اگر بخواهیم مقایسه کنیم، فیلم کوتاه مثل مسابقات استانی یا بازیهای دوستانه در ورزش است و فیلم بلند به سکوی اصلی یا لیگ حرفهای شباهت دارد. فیلم کوتاه فرصتی است برای تجربه کردن همه نقشها؛ از مدیر تولید و تدوین گرفته تا طراحی صحنه. این امکان در فیلم بلند وجود ندارد، چرا که آنجا سطح حرفهای بالاتر است و کارگردان فقط باید نقش خود را ایفا کند.»
خلاقیت پیشرو از دل فیلم کوتاه
وی با اشاره به ظرفیتهای خلاقانه فیلم کوتاه ادامه داد: «خیلی از نماها و نگاههای نوآورانه ابتدا در فیلمهای کوتاه خلق شده و بعدها در سینمای بلند الهامبخش بزرگان این هنر شده است. کسی که فیلم کوتاه میسازد بیشتر به خلاقیت فکر میکند تا بازگشت سرمایه. همین موضوع باعث میشود جسارت بیشتری داشته باشد و حتی شکست را به چشم تجربه ببیند.»
کشمیری در تحلیل نگاههای متفاوت به این حوزه گفت: «به شخصه فیلم کوتاه را سکوی پرتاب میدانم، اما اساتید بزرگی هم هستند که سالهاست فقط در این مدیوم فعالیت میکنند و آن را یک حوزه مستقل میدانند. مخصوصاً با گسترش فضای مجازی، فیلم کوتاه برای مخاطب مدرن سینما گاهی کاربردیتر از فیلم بلند یکساعته یا نوددقیقهای است. با این حال، در سیاستگذاری سینمای ایران، فیلم کوتاه بیشتر بهعنوان پلهای برای ورود به فیلم بلند دیده میشود.»
پیشتولید، کلید ماندگاری
این فیلمساز جوان با تأکید بر اهمیت برنامهریزی دقیق در تولید فیلم کوتاه افزود: «فیلم کوتاهی ماندگار میشود که برای تکتک صحنهها و نماها از قبل فکر شده باشد. کارگردانی که تازه صبح روز فیلمبرداری دکوپاژ میزند، نمیتواند اثر ماندگاری خلق کند. نمونه موفقش فیلمهایی است که سالها برای نگارش فیلمنامه زمان صرف شده، مثل بعضی آثار شاخص سینمای ایران که چهار سال صرف نگارششان شده و نتیجهاش فیلمی ماندگار شده است.»
جشنوارهها؛ فرصت و جهتدهنده
کشمیری نقش جشنوارهها را در روند شکلگیری مسیر حرفهای خود بسیار مهم دانست و گفت: «تقریباً در دو سال اخیر در اکثر جشنوارههای ایران حضور داشتم. از یک جایی به بعد حتی میشود سلیقه داوران را شناخت و فهمید چه نوع فیلمی احتمال بیشتری برای دریافت جایزه دارد. جشنوارهها سمتوسوی ذهنی فیلمساز را تغییر میدهند؛ همانطور که دریافت پروانه زرین جشنواره کودک باعث شد به سمت تولید آثار کودک و نوجوان متمایل شوم.»
وی با اشاره به تجربه جهانی نیز افزود: «همانطور که در سالی که فیلم جدایی نادر از سیمین اسکار گرفت، موجی از فیلمهای اجتماعی در جشنوارهها شکل گرفت، این تأثیر جشنوارهها در ایران هم کاملاً محسوس است.»
محدودیت یا خلاقیت؟
درباره محدودیتهای مالی فیلم کوتاه، کشمیری نگاه صریحی دارد: «بعضیها میگویند محدودیت باعث خلاقیت میشود، اما من بیشتر آن را مانع میبینم. وقتی تیم حرفهای و بودجه کافی داشته باشید حتی اگر کارگردان متوسط باشید، یک اثر قابلقبول از کار درمیآید. اما کارگردان جوانی که هم بودجه ندارد و هم تیمش محدود است، دیده نمیشود. جشنوارهها هم معمولاً فیلمهایی را که با بودجه کم ساخته شدهاند کمتر میپذیرند. مثلاً کارهای موبایلی اغلب حذف میشوند.»
آیندهای مبهم
وی درباره آینده فیلم کوتاه در ایران هشدار داد: «سطح کیفی جشنوارهها پایینتر از گذشته آمده و فیلمهای تولیدی هم نسبت به قبل کیفیت کمتری دارند. روزی راه یافتن به جشنواره فیلم کوتاه تهران بسیار سخت بود و فیلمهای بزرگی ساخته میشد، اما امروز سطح آثار افت کرده است. اگر سیاستگذاریها تغییر نکند، آینده امیدوارکنندهای برای فیلم کوتاه نمیبینم.»
توصیه به جوانان
کشمیری در پایان توصیهای به علاقهمندان این عرصه داشت و گفت: «همیشه روی شانه غولها بایستید. یعنی تلاش کنید با بهترینها کار کنید، حتی اگر پرهزینه باشد. سراغ افراد درجهسه صرفاً برای راحتی یا پول نروید. همچنین سعی کنید زندگی خودتان را روایت کنید، نه فقط آنچه در کتابها نوشتهاند. نگاه متفاوت و شخصی شماست که میتواند فیلم کوتاهتان را ارزشمند کند.»
ارسال دیدگاه