در گفتوگو با پانا:
پوریا دهقان: فیلم کوتاه، جهان خلاقیت و سکوی ظهور سینماگران آینده است
تهران (پانا) - یک کارگردان فیلم کوتاه با تأکید بر نقش بی‌بدیل این قالب در کشف استعدادهای تازه و تجربه‌گرایی هنرمندان گفت: فیلم کوتاه نه‌تنها سکوی پرتاب به سینمای بلند، بلکه یک مدیوم مستقل و جدی برای بیان هنری است.
فیلم کوتاه در سال‌های اخیر به‌ویژه میان نسل جوان فیلمسازان ایرانی جایگاه ویژه‌ای یافته است؛ بستری برای خلاقیت، تجربه‌گرایی و ورود به دنیای حرفه‌ای سینما. پوریا دهقان، کارگردان جوانی که پیش‌تر با فیلم «برقص» شناخته شده، این روزها در آستانه تولید اثری تازه در ژانر وحشت است. او در گفتوگو با پانا از جایگاه فیلم کوتاه، چالش‌ها و فرصت‌های این مدیوم و همچنین دغدغه‌های شخصی‌اش در مسیر فیلمسازی سخن گفت که می‌توانید در مطلب ذیل بخوانید.
به نظر شما فیلم کوتاه چه جایگاهی در سینما دارد و چرا باید جدی گرفته شود؟
فیلم کوتاه جهان خلاقیت است؛ چه در فیلمنامه، چه در فرم و محتوا و شاید مهم‌تر از همه در معرفی فیلمسازان خلاق هر کشور.
فرق اصلی کارگردانی فیلم کوتاه و فیلم بلند چیست؟
به‌نظر من وظیفه اصلی یک کارگردان تجسم فیلمنامه است. در این‌باره تفاوتی میان فیلم کوتاه و بلند وجود ندارد، بلکه تفاوت اصلی در شیوه پرداخت و مدت زمانی است که به فراخور قصه امکان رشد پیدا می‌کند.
فیلم کوتاه چه امکاناتی برای تجربه‌گرایی ایجاد می‌کند؟
برای من و بسیاری از فیلمسازان جهان، فیلم کوتاه محل آزمون و خطا و امتحان ایده‌های نو است. هر فیلم کوتاه می‌تواند همچون شلیکی باشد که آمادگی فیلمساز را برای ورود به میدان بزرگ‌تر، یعنی سینمای بلند، افزایش می‌دهد.
فیلم کوتاه را بیشتر سکوی پرتاب می‌دانید یا مدیومی مستقل؟
قطعاً یک سکوی مستقل، محترم و قابل‌تأمل است. البته بسیاری از فیلمسازان پس از کسب تجربه‌های لازم در سینمای کوتاه، تمایل دارند وارد عرصه فیلم بلند شوند.
چه چیزی یک فیلم کوتاه را ماندگار و اثرگذار می‌کند؟
الگوی قطعی وجود ندارد، اما ایده ناب، پرداخت نو و قصه جذاب، مهم‌ترین عوامل تأثیرگذاری‌اند.
نقش فیلم کوتاه در کشف استعدادهای تازه چیست؟
فیلم کوتاه در تولید آثار نو با ژانرها و ایده‌های تازه نقش کلیدی دارد. اگر حمایت متولیان همراه با حضور استعدادهای جوان باشد، آینده‌ای درخشان برای سینمای کوتاه رقم خواهد خورد.
جشنواره‌های فیلم کوتاه چه تأثیری دارند؟
جشنواره‌ها هم محلی برای دیده‌شدن آثار هستند و هم دورهمی گرم فیلمسازان. این فضا می‌تواند انگیزه‌ای برای علاقه‌مندانی باشد که تازه قصد ورود به عرصه فیلم کوتاه دارند.
محدودیت‌های بودجه‌ای در فیلم کوتاه مانع است یا فرصت؟
گاهی محدودیت‌ها خلاقیت به همراه می‌آورند، اما نباید نادیده گرفت که تولید اثر با کیفیت نیازمند تأمین هزینه‌های اولیه است.
آینده فیلم کوتاه در ایران را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟
تولید فیلم با هزینه‌های فعلی دشوار شده، اما اگر فیلم کوتاه بتواند بازار درآمدی حداقلی برای بازگشت سرمایه پیدا کند، بدون شک تولیدات بیشتری به ثمر خواهد رسید.
توصیه شما به فیلمسازان جوان چیست؟
من توصیه‌ای نمی‌کنم، بلکه تجربه‌ام را می‌گویم: با امکانات موجود شروع کنند، از کمال‌طلبی دست بردارند و انرژی‌شان را صرف ایده‌های نو کنند.
حضور در جشنواره‌ها برایتان چقدر اهمیت دارد؟
تقدیر و جایزه لذت‌بخش است، اما هیچ‌وقت اثری نساختم صرفاً برای جشنواره. برای من مهم است فیلمی بسازم که دغدغه و خیال خودم باشد؛ اگر در جشنواره پذیرفته شد که عالی است، اگر نه، من قصه خودم را روایت کرده‌ام.
اگر آزادی مطلق داشتید، چه فیلمی می‌ساختید؟
قصه‌هایم را آزادانه می‌نویسم و هنگام تولید سعی می‌کنم با امکانات تطبیق بدهم تا خلاقیت از بین نرود. برایم همیشه ایده و قصه در اولویت است.
ضعف اصلی سینمای ایران از نگاه شما چیست؟
در سینمای بلند گرفتار تکرار شده‌ایم؛ در قصه، پرداخت و حتی عوامل. اما در سینمای کوتاه، مشکل اصلی نبود حمایت کافی است که باعث می‌شود بسیاری از جوانان پشت در تولید بمانند.
اثری تازه در دست تولید دارید؟
بله، قصد دارم فیلم کوتاه جدیدی در ژانر وحشت تولید کنم که اکنون در مرحله پیش‌تولید است و اوایل پاییز مقابل دوربین می‌رود.
نگران تکرار ژانر وحشت بعد از «برقص» نیستید؟
بله، ساخت در ژانر وحشت دشوار و پرریسک است، اما اگر اثری باکیفیت تولید شود، قطعاً مخاطب خود را خواهد داشت و می‌تواند با استقبال عمومی مواجه شود.
فاطمه آبروش
ارسال دیدگاه