غبار روبی آستان خورشید با زمزمه عشق
فیروزآباد (پانا) - آن گاه که نسیم، عطر حضور را در جان خاک میدمید، دلها با طنین ذکر و اشک، به زیارت آستان بلند شهیدان شتافتند. هر ذرهی غبار، حدیثی بود از پرواز؛ و هر سنگ مزار، محرابی از نور. ما نیامده بودیم تا خاک را بروبیم، آمده بودیم تا با دستان خاضع، آسمان را لمس کنیم و با شهیدان، در مسیر نوردوباره همپیمان شویم.
ارسال دیدگاه