دیدار با رهبر معظم انقلاب، نقطه آغاز حرکت و شکفتن در مسیر زندگی‌ام بود

در روزی که ناممان را بر بلندای تقویم نوشتند و  روزی که «دانش‌آموز» بودن، لباسی از افتخار شد، من امیرحسین مودتی از دبیرستان سیداحمدخمینی با دلی لرزان از شوق و چشمی روشن از امید، در محضر خورشید ایستادم؛ در محضر مردی که نگاهش، همانند اذان صبح، بیدارمان می‌کند.

رهبر عزیزمان را دیدم، نه فقط با چشم که با جان، با تمام آرزوهای نوجوانی‌ام و او با نگاهی پدرانه و با کلامی که چون نسیم بر جانمان نشست، ما را به آینده‌ای روشن فراخواند.

رهبر فرزانه انقلاب فرمودند: «ایران قوی، تنها راه حل مشکلات است.» و این جمله، چون چراغی در شب‌های تردیدم روشن شد. فهمیدم که دانش‌آموز بودن،  یعنی سرباز بودن در جبهه‌ی علم و ایمان، یعنی ساختن، نه فقط آموختن.

من، دانش‌آموز خبرنگار و فرزند دبیرستان سیداحمدخمینی منطقه کهریزک، مدرسه‌ای که نامش، با ایمان و انقلاب گره خورده، عهد می‌بندم که صدای نسلم باشم.  نسلی که می‌خواهد با قلم، اندیشه، اخلاق، ایران را زیباتر، روشن‌تر و بلندتر بسازد.

این دیدار،  برای من نه فقط یک خاطره که یک نقطه‌ آغاز بود.  آغازی برای مسئولیت، برای حرکت و برای شکفتن.

و من با دل نوجوانی‌ام و با شوقی که در رگ‌هایم می‌دود، می‌نویسم:  ای رهبر دل‌ها!  ما هستیم، ما می‌مانیم  و ما خواهیم ساخت.