در مسیر روشن آرمان‌های جاودانه شهید نصرالله دل‌ها بیدار و قدم‌ها استوارند

سالگرد شهادت شهید نصرالله، نه فقط یادآور پرواز یک انسان به سوی آسمان است، بلکه فرصتی‌ست برای مرور آرمان‌هایی که با خون نگاشته شدند. شهیدی از تبار نور، که نامش با ایثار و شجاعت در دل‌ها جاودانه شد. در این روز، دل‌ها به یادش می‌تپند و چشم‌ها به آسمان دوخته می‌شوند، جایی که ستاره‌ای از جنس ایمان درخشیدن گرفته است. باشد که یادش، چراغ راه‌مان باشد در تاریکی‌های زمان و امیدی برای فرداهای روشن.

شهید نصرالله، مردی بود از جنس آفتاب؛ با نگاهی آرام و قلبی پر از طوفان ایمان. در میدان نبرد، صدای قدم‌هایش لرزه بر اندام ظلم می‌انداخت. او نه برای نام، بلکه برای حقیقت جنگید؛ بی‌ادعا و بی‌تظاهر. لبخندش، آرامش‌بخش دل‌های خسته بود و نگاهش، امیدبخش فرداها. در لحظه‌ی شهادت، زمین گریست و آسمان آغوش گشود.

یادش، همچون نسیمی‌ست که بر جان عاشقان می‌وزد و بیدارشان می‌کند. هر سال که می‌گذرد، خاطره‌اش زنده‌تر می‌شود گویی تازه پر کشیده است. در کوچه‌های شهر، هنوز صدای اذانش در گوش‌ها طنین‌انداز است. مزارش، زیارتگاه دل‌هایی‌ست که به دنبال حقیقت می‌گردند. او رفت، اما راهش ماند چون نوری در دل شب‌های تار.

شهادت، پایان نیست آغاز راهی‌ست که با خون نوشته می‌شود. شهید نصرالله، با رفتنش، هزاران دل را بیدار کرد. او به ما آموخت که ایستادگی، زیباترین شکل زندگی‌ست. در برابر ظلم، سکوت نکرد؛ فریاد شد، شعله شد، پرواز کرد. و امروز، نامش در تاریخ، با خطی از نور حک شده است.

مادرش، با چشمانی اشک‌بار، اما دلی استوار، قصه‌ی او را روایت می‌کند. پدرش، با افتخار، از فرزندی می‌گوید که دنیا را کوچک دید. هم‌رزمانش، هنوز صدای خنده‌اش را در سنگرها می‌شنوند. و ما، نسل بعد، با اشتیاق، رد پایش را دنبال می‌کنیم. او نه فقط شهید، بلکه معلمی‌ست برای تمام عصرها.

در سالگرد شهادتش، دل‌ها به تپش می‌افتند و اشک‌ها جاری می‌شوند. پرچم‌ها بالا می‌روند و نامش با شکوه زمزمه می‌شود. این روز، روز تجدید عهد با آرمان‌های بلند اوست. ما آمده‌ایم تا بگوییم: راهت ادامه دارد، ای شهید عزیز. و تا آخرین نفس، حافظ خون پاکت خواهیم بود.