روایتی برادرانه، حکایت زندگی سردار شهید حاج حسن اکبری
از خاکریزهای دفاع مقدس تا میدان تدمر سوریه
بهارستان‌دو (پانا) - به مناسبت هفته دفاع مقدس، خبرنگار پانا به سراغ خانواده سردار شهید حاج حسن اکبری، یکی از فرماندهان گمنام جبهه مقاومت رفت و این‌بار روایت زندگی و شهادت او نه در میدان نبرد، بلکه از زبان نزدیک‌ترین کسانش شنیده می‌شود؛ روایتی که از دل خاطرات برادر شهید آغاز می‌شود و تا روزهای پایانی حضورش در خط مقدم ادامه می‌یابد.
در هفته‌ای که یادآور حماسه‌آفرینی‌های رزمندگان دفاع مقدس است، خبرنگار پانا ناحیه دو بهارستان پای صحبت خانواده سردار شهید حاج حسن اکبری، فرمانده‌ای گمنام اما اثرگذار در جبهه مقاومت، نشست.
روایت زندگی و شهادت او، این بار نه از زبان تاریخ، بلکه از دل خاطرات بردارش، حسین اکبری، بازگو می‌شود؛ روایتی سرشار از صبر، ایمان و ایثار که لحظه‌لحظه زندگی‌اش را به تابلویی ماندگار از عشق به وطن بدل کرده است و تصویری روشن از راه و رسم این فرمانده مخلص در مسیر دفاع از میهن و آرمان‌های انقلاب اسلامی به نمایش می‌گذارد.
حسین اکبری، برادر سردار شهید حاج حسن اکبری در آغاز گفت‌وگو با اشاره به دوران کودکی سردار اکبری گفت: «حاج حسن در خانواده‌ای پرجمعیت رشد کرد و از همان سال‌های ابتدایی به فعالیت‌های مذهبی علاقه‌مند بود؛ از حدود ده‌سالگی همراه برادر بزرگ‌ترمان در هیئت‌ها و کلاس‌های قرآن حضور می‌یافت و پس از مدتی به پایگاه مقاومت شهید چمران پیوست.»
اکبری از سال‌های حضور برادرش در جبهه‌های دفاع مقدس، فعالیت‌هایش پس از جنگ و نحوه شهادتش در سوریه اظهار کرد: «در سال ۱۳۶۲ به صورت داوطلبانه و با وجود مخالفت خانواده، به همراه برادرم از طریق پایگاه ابوذر راهی جبهه شدند؛ او ابتدا در یگان پیاده و سپس در واحد تخریب در مناطق عملیاتی شلمچه، فاو و غرب کشور خدمت کرد و در یکی از عملیات‌ها مجروح شد و به درجه جانبازی ۵۵ درصد رسید.»
برادر شهید ادامه داد: «پس از جنگ، حاج حسن به فعالیت خود در سپاه ادامه داد و در یگان تخریب و دانشگاه امام حسین(ع) به آموزش‌های تخصصی پرداخت؛ او در کنار مسئولیت‌های تخصصی، اداره چند پایگاه بسیج را نیز بر عهده داشت.»
در این لحظات روایت بردارانه به اوج خود رسید و حسین اکبری از مجاهدی که با وجود جانبازی، دوباره راهی میدان نبرد، این‌بار در سوریه، شد و جان خود را در راه دفاع از حرم اهل بیت(ع) فدا کرد، گفت: «با آغاز بحران منطقه و تحرکات گروه‌های تکفیری، او در کنار فرماندهانی چون شهید سلیمانی و شهید همدانی به دفاع از حرم اهل بیت(ع) پرداخت؛ و در سال ۱۳۹۴، پس از گرفتن رضایت از مادر، به سوریه اعزام شد و با وجود مجروحیت، بار دیگر به جبهه بازگشت.»
وی افزود: «در یکی از عملیات‌ها در شهر تدمر سوریه، حاج حسن در محاصره نیروهای دشمن به شهادت رسید و به‌دلیل شرایط منطقه، امکان انتقال پیکر وجود نداشت و به مدت هفت سال در همان محل باقی ماند؛ و درنهایت پیکر برادرم در آذرماه سال ۱۴۰۲ به کشور بازگردانده شد.»
برادر سردار شهید حاج حسن اکبری با یادآوری آن روزها، سومین ماه پاییز سال ۱۴۰۲، عنوان کرد: «مراسم تشییع پیکر شهید حاج حسن در شهرهای تهران، اردبیل، دانشگاه امام حسین(ع)، میدان امام حسین(ع) و مشهد برگزار شد؛ در پایان مراسم تشییع، ایشان در باغ فیض تهران و در جوار امامزاده حمیده خاتون و جعفر به خاک سپرده شد.»
اکبری، ضمن اشاره به ویژگی‌های اخلاقی شهید، او را فردی با پشتکار، صبور، مهربان و وفادار به والدین توصیف کرده و با اشاره به وصیت‌نامه این شهید بزرگوار خاطرنشان کرد: «او به نماز اول وقت، قرائت قرآن و برقراری ارتباط با نیروهای بومی سوریه با زبان عربی تسلط داشت؛ حاج حسن توجه به نماز، نیکی به والدین و مهربانی با کودکان داشت و تأکید می‌کرد راه شهدا با قدرت ادامه یابد؛ همچنین او توصیه کرده بود که نگذاریم حتی یک وجب از خاک ایران اسلامی به دست دشمنان بیافتد.»
ارسال دیدگاه