از سنگر تا خانه‌های امن؛ سپاس از سربازان وطن در روزی به نامشان

 چهارم مهرماه در تقویم جمهوری اسلامی ایران به نام «روز سرباز» مزین شده است؛ روزی که نه تنها به یاد جانفشانی سربازان تاریخ این سرزمین، بلکه برای تکریم همه جوانانی است که در لباس خاکی سربازی، پرچم عزت و اقتدار ایران را بر دوش می‌کشند. این روز همزمان با دومین روز از هفته دفاع مقدس است؛ هفته‌ای که یادآور رشادت‌هایی است که امنیت امروز ایران بر آن بنا شده است.

سرباز در نگاه ساده شاید فقط جوانی باشد با لباسی یکسان، اما در حقیقت او نگهبان آرامش میلیون‌ها انسان است. سرباز کسی است که در مرزهای سرد و گرم کشور، بی‌آنکه نامش بر زبان‌ها جاری شود، سنگر امنیت را پاسداری می‌کند. او فرزندی است که مادر دل‌نگرانش هر شب با دعا آرام می‌گیرد؛ برادری است که خواهر چشم به راه اوست؛ و جوانی است که آینده‌اش را با تعهد امروز به شکوه میهن گره زده است.

روز سرباز فرصتی است برای بازخوانی حقیقتی بزرگ: امنیت، میراثی ساده و آماده نیست؛ امنیت، نتیجه‌ی گام‌های استواری است که سربازان بی‌نام و نشان هر روز و هر شب بر خاک این سرزمین می‌گذارند. آنان بی‌هیچ ادعایی، بار سنگین پاسداری از وطن را بر دوش دارند تا چراغ مدارس روشن بماند، کارخانه‌ها فعالیت کنند، خانواده‌ها در آرامش زندگی کنند و کودکان بی‌هراس بخندند.

سربازی تنها یک دوره‌ی اجباری نیست؛ دانشگاهی است برای آموختن مسئولیت‌پذیری، صبر، نظم و ایستادگی. هر جوانی که از این مسیر می‌گذرد، پخته‌تر و مقاوم‌تر می‌شود؛ او درمی‌یابد که میهن، خانه‌ای مشترک است که نگاهبانی‌اش تنها با فداکاری امکان‌پذیر است.

روز سرباز، یادآور نسل‌هایی است که در هشت سال دفاع مقدس، با لباس سربازی پا به میدان گذاشتند و نامشان در تاریخ ایران جاودانه شد. همان‌ها که نشان دادند سربازی فقط وظیفه‌ی شخصی نیست، بلکه رسالتی ملی و تاریخی است. امروز نیز هزاران جوان ایرانی در سنگرهای مختلف، از مرزها تا پادگان‌ها، همان مسیر را ادامه می‌دهند تا پرچم سه‌رنگ ایران همیشه برافراشته بماند.

در چنین روزی باید از سرباز گفت، اما نه فقط در قاب واژه‌ها؛ باید او را دید، شناخت و قدر دانست. باید دانست که اگر خیابان‌های ما آرام است، اگر دانشگاه‌ها و مدارس پر از شور یادگیری است و اگر فردای ایران روشن است، همه و همه مدیون ایستادگی سربازانی است که بی‌هیچ ادعا، ستون‌های امنیت این سرزمین‌اند.

۴ مهر، روز سرباز، روزی است که باید با صدای بلند بگوییم:« سرباز ایرانی! تو نه تنها فرزند خانواده‌ات، که فرزند همه ایران هستی. آرامش امروز ما، میراث فردای توست.