جمعی از والدین دانش‌آموزان شهرستان ملارد:
مصرف‌گرایی در خرید لوازم‌التحریر؛ چالش پنهان دانش‌آموزان در مسیر یادگیری
ملارد (پانا) - همزمان با آغاز سال تحصیلی جدید، والدین شهرستان ملارد با اشاره به افزایش مصرف‌گرایی دانش‌آموزان در خرید لوازم‌التحریر، این روند را عاملی بازدارنده در مدیریت اقتصادی خانواده‌ها و مانعی در مسیر تربیت آموزشی و فرهنگی نسل آینده دانستند.
حسین معروفی یکی از والدین دانش‌آموزن مقطع متوسطه دوم شهرستان ملارد در گفت‌وگو با خبرنگار پانا، با اشاره به تغییر الگوی خرید در میان دانش‌آموزان گفت: «در گذشته، هدف اصلی از خرید لوازم‌التحریر صرفاً تأمین نیازهای آموزشی بود؛ اما امروز با تغییر شرایط اجتماعی و گسترش نفوذ رسانه‌ها و تبلیغات، شاهد شکل‌گیری نوعی رقابت مصرف‌گرایانه در میان دانش‌آموزان هستیم. کودکان و نوجوانان بیش از آنکه به کیفیت و کارایی ابزار آموزشی بیندیشند، به دنبال خرید محصولات خاص، برندهای مطرح و طرح‌های متنوع هستند؛ به گونه‌ای که گاهی انتخاب یک دفترچه یا خودکار به نشانه‌ای برای تفاخر در میان همسالان تبدیل می‌شود.»
وی در ادامه افزود: «این پدیده ابعاد مختلفی دارد. از یک سو، خانواده‌ها تحت فشار اقتصادی قرار می‌گیرند؛ زیرا هزینه‌های لوازم‌التحریر به شکل قابل توجهی افزایش یافته و بسیاری از خانواده‌ها توان پاسخ‌گویی به این نیازهای فرزندان خود را ندارند. از سوی دیگر، دانش‌آموزانی که امکان دسترسی به این کالاهای تجملی را ندارند، دچار احساس محرومیت نسبی می‌شوند. همین مسئله می‌تواند به شکل‌گیری نوعی تبعیض و نابرابری در فضای مدرسه منجر شود و در نهایت بر کیفیت یادگیری و روحیه دانش‌آموزان تأثیر منفی بگذارد.»
مرضیه سلطانی مادر یکی از دانش آموزان شهرستان ملارد با تأکید بر بُعد روان‌شناختی موضوع گفت : «مصرف‌گرایی آموزشی، صرفاً یک مسأله اقتصادی نیست. دانش‌آموزی که همواره خود را در معرض مقایسه با دیگران می‌بیند، ممکن است عزت نفس و اعتمادبه‌نفس خود را از دست بدهد. این امر، در بلندمدت به کاهش انگیزه تحصیلی و حتی بروز مشکلاتی چون اضطراب و پرخاشگری منجر می‌شود. باید توجه داشت که رقابت ناسالم ناشی از مصرف‌گرایی، به جای آنکه انگیزه‌ای برای پیشرفت علمی باشد، عاملی بازدارنده برای رشد واقعی دانش‌آموزان محسوب می‌شود.»
وی در بخشی دیگر از سخنان خود خاطرنشان کرد: «بخش مهمی از این وضعیت ناشی از نبود آموزش صحیح در زمینه مدیریت مصرف است. مدارس کمتر به این موضوع پرداخته‌اند و والدین نیز گاهی به دلیل ناآگاهی یا برای جلوگیری از ناراحتی فرزند خود، تسلیم خواسته‌های تجملی او می‌شوند. در حالی‌که اگر از سنین پایین، آموزش‌هایی درباره ارزش واقعی ابزار آموزشی، پرهیز از چشم‌وهم‌چشمی و تمرکز بر کارایی لوازم‌التحریر داده شود، دانش‌آموزان یاد می‌گیرند میان نیاز واقعی و خواسته‌های غیرضروری تمایز قائل شوند.»
محمد رضا اسدی پدر یکی از دانش‌آموزان مقطع متوسطه شهرستان ملارد به نقش رسانه‌ها اشاره کرد و گفت: «تبلیغات گسترده در فضای مجازی، نقش مهمی در تشدید این پدیده دارد. بسیاری از برندها با استفاده از رنگ‌ها، طرح‌های کارتونی یا شخصیت‌های محبوب کودکان، آن‌ها را به سمت خریدهای غیرضروری سوق می‌دهند. این در حالی است که بخش عمده‌ای از این کالاها تفاوت چندانی در کیفیت ندارند و تنها ظاهر آن‌ها موجب گرایش دانش‌آموزان می‌شود. کنترل این تبلیغات و جایگزینی الگوهای فرهنگی صحیح، می‌تواند بخشی از مشکل را کاهش دهد.»
وی ادامه داد: «مدارس نیز می‌توانند با برنامه‌ریزی مناسب در این زمینه نقش‌آفرینی کنند. مثلاً با برگزاری جلسات آموزشی برای والدین و دانش‌آموزان، معرفی محصولات ساده و کاربردی، یا حتی ایجاد کمپین‌های آموزشی در سطح مدرسه، می‌توان نگرش دانش‌آموزان را اصلاح کرد. اگر مدرسه به‌جای تأکید بر ظاهر وسایل، بر محتوای آموزشی و ارزش‌های اخلاقی تمرکز کند، رقابت مصرف‌گرایانه میان دانش‌آموزان کاهش پیدا می‌کند.»
اسدی در پایان با تأکید بر ضرورت فرهنگ‌سازی در سطح کلان خاطرنشان کرد: «مصرف‌گرایی دانش‌آموزان، بازتابی از تغییرات فرهنگی و اجتماعی جامعه است. اگر بخواهیم این پدیده را کنترل کنیم، باید همزمان سه سطح خانواده، مدرسه و رسانه در کنار یکدیگر عمل کنند. تنها در این صورت است که می‌توان دانش‌آموزانی تربیت کرد که به جای غرق شدن در ظواهر، بر ارزش‌های واقعی علم، مهارت و اخلاق تمرکز کنند. مدیریت صحیح مصرف در حوزه آموزش، نه‌تنها از هدررفت منابع اقتصادی جلوگیری می‌کند، بلکه نسلی آگاه، مسئولیت‌پذیر و هدفمند را برای آینده کشور پرورش می‌دهد.»
ارسال دیدگاه