آغاز محرم در صحرای کربلا؛ لحظه‌های سرنوشت‌ساز در مواجهه سپاه حرّ با کاروان سیدالشهدا(ع)
شهریار (پانا) - امام حسین(ع) در نخستین روز محرم با سپاه حرّ مواجه شد؛ جایی که بزرگواری، سیراب‌کردن دشمن و اتمام‌حجت با کوفیان، مسیر حرکت به‌سوی کربلا را روشن کرد.
صفحات تاریخ کربلا در نخستین روز از ماه محرم با جلوه‌ای از بزرگواری، بصیرت و انسان‌دوستی ورق خورد. کاروان سیدالشهدا(ع) که در مسیر حق و حقیقت، گام برمی‌داشت در نزدیکی سرزمین کربلا با سپاهی از کوفه به فرماندهی حرّ ابن یزید ریاحی مواجه شد؛ سپاهی که مأموریت داشت تا مانع ورود کاروان به کوفه شود.
با آن‌که حر و سپاهش آمده بودند تا راه را ببندند، حضرت حسین علیه‌السلام با کرامت و مهربانی، آنان و چهارپایان‌شان را با آبی که در اختیار داشتند سیراب کرد.
این رفتار چنان اثری گذاشت که دل حر را لرزاند و بذر تردید در دل او کاشت.
در ادامه، امام حسین علیه‌السلام نماز جماعت را اقامه کرد و حر، با درک عظمت شخصیت ایشان، پشت سرشان اقتدا نمود؛ و این نشانه‌ای بود از احترامی که حتی مخالفان نسبت به او داشتند.
پس از آن، امام با استناد به دعوت‌نامه‌هایی که کوفیان برایشان ارسال کرده بودند، اتمام حجت کرد؛ نامه‌ها را پیش روی حر و همراهانش ریخت و فرمود: «این‌ها دلایل من است برای آمدنم به کوفه.»
در دل این گفتگوها، پیش‌بینی شهادت حر نیز مطرح شد. امام در مکالمه‌ای تاریخی، فرمود: «خدا تو را بیامرزد، ای حر، تو مرد آزاده‌ای در دنیا و آخرت.» این جمله، آینه‌ای شد از سرنوشت آبرومند حر، که بعدها با توبه، به یاران حسین پیوست.
در پایان این روز پرحادثه، کاروان حق به سمت کربلا به حرکت درآمد؛ سرزمینی که قرار بود صحنه جاودانه‌ترین ایستادگی در برابر ظلم باشد.
این حوادث نه‌تنها آغازگر عاشورا بودند، بلکه نمادی از اخلاق، شرافت و دعوت به آگاهی‌اند؛ گویی امام از همان ابتدا راه عقل، دل، و آزادی را به روی انسان‌ها گشود.
ارسال دیدگاه