کتاب «نامه و باران و نور»؛ نگاهی تازه به نامه‌های مولانا است
مشهد (پانا)- در مراسمی فرهنگی با حضور جمعی از نویسندگان، پژوهشگران و دوستداران ادبیات فارسی، کتاب «نامه و باران و نور» اثر نویسنده، شاعر و پژوهشگر حوزه‌های حقوق و ادبیات، د ساختمان جهاد دانشگاهی رونمایی شد.
سعید رضادوست، حقوقدان،پژوهشگر و نویسنده، درباره‌ی دلیل انتخاب نام کتاب گفت:«نام "نامه و باران و نور" از دل مثنوی شریف مولانا بیرون آمده است.من از این ابیات الهام گرفتم و این نام را برای کتاب برگزیدم؛ نامی که نشان از ارتباط بی‌واسطه انسان با حقیقت و خالق دارد.»
وی درباره محتوای این اثر توضیح داد:«کتاب حاصل مطالعه فراوان بر روی نامه‌های مولاناست. مولانا در سال‌های پختگی خویش، این نامه‌ها را نوشته است؛ نامه‌هایی که خطاب به افراد گوناگون از وزیر و وکیل گرفته تا بانویی عارف و گم‌نام، پسرش و حتی عروسش. در یکی از این نامه‌ها، مولانا جانب عروسش را می‌گیرد و پسر خود را به خاطر بدرفتاری با او سرزنش می‌کند. این نگاه عمیق و انسانی در روزگار مولانا بی‌نظیر است و نشان می‌دهد که او در کنار جنبه عرفانی، در مسائل اجتماعی و انسانی نیز بسیار پیشرو بوده است.»
رضادوست افزود:«برای فهم درست مولانا باید همه آثار او را در کنار هم خواند. مثنوی تنها یکی از جلوه‌های فکر و البته درخشان‌ترینِ آن‌هاست؛ شما باید غزلیات شمس، فیه ما فیه و البته مکتوباتش را هم بخوانید تا تصویری کامل از جهان فکری مولانا به‌دست آورید. نامه‌های او سرشار از مؤلفات فکری و اخلاقی است و شناخت آن‌ها در فهم جهان اندیشگی مولانا تأثیری سترگ دارد.»
او درباره شیوه نگارش و تدوین کتاب «نامه و باران و نور» گفت:«در خوانش مکتوبات مولانا، حس کردم در میان نامه‌های او، رگه‌هایی درخشان از شعر و گزاره‌هایی تأثیرگذار وجود دارد؛ مثل فیروزه‌هایی در دل سنگ. من سال‌ها، از دوران کودکی تا امروز، در پی مولانا بوده‌ام و تصمیم گرفتم این رگه‌های شاعرانه و تاثیرگذار را استخراج کنم. از هر نامه، چند سطر یا حتی چند واژه کوتاه برداشتم و آن‌ها را در قالبی تازه و شاعرانه تدوین کردم. سپس ترتیب و تقدم و تأخرشان را چنان چیدم که وقتی کتاب را از ابتدا تا انتها می‌خوانید، احساس می‌کنید در حال خواندن یک نامه پیوسته هستید ، نامه‌ای که انگار خود مولانا آن را نوشته است. به تعبیر من، این کتاب نامه‌ای جدید از مولانا است که تاکنون منتشر نشده بود.»
او ادامه داد:«برای آسان‌تر شدن درک متن، تعلیقاتی نیز بر آن افزوده‌ام تا واژه‌های سنگین یا اصطلاحات قرن هفتمی برای خواننده امروز روشن شود. همچنین در حاشیه بخش‌هایی که لازم بوده ، رد پای اندیشه مولانا را در مثنوی، غزلیات شمس، و حتی در آثار حافظ و سعدی نشان داده‌ام. در واقع این کتاب، هم خوانش تازه‌ای از مکتوبات مولاناست و هم پلی میان ادبیات کلاسیک و ذهن مخاطب معاصر.»
رضادوست درباره هدف خود از تألیف این اثر گفت:«می‌خواستم نامه‌های مولانا را از خلوت نسخه‌های کتابخانه‌ها بیرون بیاورم و دوباره به متن زندگی امروز برگردانم. امروز ما با پیام‌هایی کوتاه و گذرا سر و کار داریم که در چند ثانیه خوانده و فراموش می‌شوند. اما مولانا در نامه‌هایش با عمق، با تأمل و البته عشق می‌نوشت. معتقدم ژانر نامه‌نویسی باید دوباره احیا شود؛ چون در پس هر نامه، روح گفت‌وگو و تفکر وجود دارد.»
او در پایان افزود:«در دنیایی که شتاب جای تأمل را گرفته، بازگشت به سنت نامه‌نگاری می‌تواند ما را به خویشتن، به دیگری و به معنا نزدیک‌تر کند. «نامه و باران و نور» تلاشی است برای گفت‌وگویی تازه با مولانا و بازتابی از آن نور جاودانه که در نامه‌های او می‌درخشد.»
گفتنی است از دیگر آثار سعید رضادوست می‌توان به روزنامه‌ی مَلِکان: شیوه‌ی حکمرانی از نگاه خواجه نظام‌الملک طوسی ، نه!(یادداشت‌هایی پیرامونِ حکومتِ قانون) ، روزهای آخر اسفند: چیستیِ امید و واکاوی آن در شعر شفیعی‌کدکنی، تصحیح و مقدمه و تعلیقِ ترجمه‌ی طالبوف از تأملاتِ مارکوس اورلیوس و مجموعه غزل‌های به قونیه بکشانیم پای تهران را، بچرخ و قونیه را آفتاب‌گردان کن، شبِ دربند، صبحِ آزادی ، بیست و هشتم اسفند اشاره کرد.
ارسال دیدگاه