مهارت تفکر انتقادی مولفه خبرنگار موفق است

 مریم کراری، کارشناس رسانه در گفت‌وگو با خبرنگار پانا با اشاره به چگونگی ورودش به دنیای خبر و رسانه گفت: «در واقع کشش اولیه من به خبر از سیاست شروع شد، به‌خصوص وقتی اخبار حوزه سیاست خارجه رو می‌دیدم خیلی جذب این حوزه می‌شدم، همین موضوع باعث هدایت من به سمت خبرنگاری شد و اولین قدم‌ها رو با شرکت در دوره‌های آموزشی، کارورزی و بعد هم کار عملی شروع کردم .»

این کارشناس رسانه ادامه داد: «اولین خبرم در مورد برگزاری یه نمایشگاه نقاشی در شهر اصفهان بود، آن زمان من کارورز بودم و هنوز به‌طور رسمی فعالیت خبری نداشتم.اما علاقه  من به حوزه خبر و خبرنگاری آنقدر زیاد شد که بقیه پیشنهادات شغلی را بدون بررسی رد میکردم.»

 کراری از لحظات تلخ و شیرین و سختی خبرنگاری اشاره کرد و گفت:«سخت‌ترین لحظه یا لحظات، زمانی بود که یه خبر هرچند واقعی و مهم ، بخاطر ملاحظات آرشیو میشد و امکان انتشار نداشت و عدم انتشار واقعیت، توان خبرنگار را به مرور از بین می‌برد.»

وی اظهار کرد: «یکی از جذاب‌ترین گزارش هایی که تا به حال گرفته بودم، گزارشی که بود در مورد امکان فرونشست اصفهان حدود ۱۵ سال پیش کار کردم و متاسفانه امروز آن گزارش و تحلیل جز به جز  درست به طول انجامید و  فکر می‌کنم گزارشم یه مصاحبه با مرحوم پروفسور کردوانی بود، از این بابت به یادماندنی است که خبرنگاری تحقیقی و بدون محدودیت، همیشه سمت درست ماجرا را روشن می‌کند و می‌تواند از آینده به ما خبرهایی دهد هرچند تلخ اما واقعی!»

این کارشناس رسانه توضیحاتی راجع به نحوه‌ی ورود افراد به دنیای خبرنگاری داد و گفت:«خوب دیدن، خوب شنیدن در دل جامعه، مطالعه کتاب، روزنامه در تکمیل آموزش خبرنگاری موثراند اما بافت زنده یک گزارش یا خبر از دل کلمات و جملاتی می‌آیند که از زبان جامعه جاری شده باشند.»

کراری گفت :«عادت دادن ذهن به تحلیل و تطبیق واقعیات هم از ابزارهای مورد نیاز یک خبرنگار است و قدرت درک و نگاه چند جانبه داشتن به یک موضوع برای خبرنگار لازم است،مهارت تفکر انتقادی که در دل خود دوری از سوگیری‌ و تعصبات را دارد از دیگر نیازهای یک خبرنگار است تا در دام اطلاعات غلط یا انحراف از واقعیت نیفتد.»

وی با تأکید بر مطالعه گفت: «هرکس در حوزه مورد علاقه خود باید مطالعه کند و لزومی ندارد که فعالان یک حوزه مثل خبرنگاران کتاب‌های یکسانی بخوانند، ولی در کنار علایق، خواندن تاریخ برای خبرنگار در هر حوزه‌ای بسیار شیرین است و درک عمیق‌تری از اتفاقات می‌دهد،تاریخ نه تنها به ما می‌آموزد که چگونه گذشته بر حال تأثیر گذاشته، بلکه چراغی است در مسیر آینده است.»

او ادامه داد:« وقتی یک خبرنگار با دقت به وقایع تاریخی می‌نگرد، می‌تواند الگوهای تکراری را شناسایی کند و با بینش بیشتری به تحلیل رویدادهای کنونی بپردازد. این شناخت عمیق از زمان، او را قادر می‌سازد تا داستان‌هایی نه تنها عینی، بلکه انسانی و احساسی نیز روایت کند؛ داستان‌هایی که می‌توانند تغییراتی در جامعه ایجاد کنند و مخاطب را به تفکر وادارند. در نهایت، چنین دانشی می‌تواند به منبعی برای الهام و خلاقیت در نگارش تبدیل شود، و خبرنگار را به یک راوی قهار بدل کند.»

کراری در ادامه اذعان کرد:«دومین شغلی که بعد از خبرنگاری انتخاب می‌کردم‌،می‌خواستم کاسب یکی از حجره‌های میدان نقش جهان می‌شدم،همیشه ته قلب من علاقه به بازار بخصوص از نوع سنتی وجود دارد.»

او در ادامه با بیان خاطره‌ای از دوران خبرنگاری‌‌اش گفت:«خبرنگار جوانی رو جذب کرده بودم و انصافا هم خیلی خوب در مسیر قرار گرفت و بعد مدتی گزارش‌های میدانی جالبی می‌نوشت؛ یک روز به سردخانه یکی از بیمارستان‌های اصفهان رفت تا از حال و هوای افرادی که عزیزی را از دست می‌دهند بنویسد، گزارش را نوشت و تحویل من داد، داشتم  آن را می‌خواندم که از توصیف‌های خیلی عمیقش در مورد یکی از فوت شدگان و احساس خانوادش خیلی متاثر شدم تا جایی که بی‌اراده پشت سیستم گریه کردم.»

کراری در ادامه این خاطره گفت:  «اون خبرنگار دید و گفت چرا گریه می‌کنید‌؟ گفتم این بخش گزارش خیلی غمناک بود ،دیدم با حالت شیطنتی می‌خندد و می‌گوید: بخدا همه گزارش رو تو مصاحبه با خانواده‌ها نوشتم اما دقیقا همین بخش که تو رو به گریه انداخته با تخیل خودم نوشتم و خلاصه هر دو کلی هم خندیدیم، این موضوع  از هنر توصیف دقیق یک خبرنگار حکایت داشت.»

مریم کراری کارشناس رسانه در پایان گفت ، «همیشه علاقمند بودم  یک ساعت قبل از مرگ خودخواسته صادق هدایت و غلامرضا تختی، در کنارشون بودم و از اینکه "چرا باید چنین شود"، از آنها سوال. می‌پرسیدم و گفتگویی با آنها داشتم .»