عکس یادگاری دانش‌آموزان دبستان مصلی نژاد حضرت زینب(س)

روز اول مهر همیشه برایم پر از هیجان و دلهره بوده است. صبح زود بیدار شدن، پوشیدن لباس مرتب، کیف نو روی دوش و قدم‌هایی که به سمت مدرسه برمی‌دارم، انگار همه‌شان قصه‌ای تازه را شروع می‌کنند. وقتی وارد حیاط شلوغ مدرسه می‌شوم، صدای خنده‌ها و سلام‌ها فضا را پر می‌کند و قلبم تندتر می‌زند.

در کلاس، نیمکت‌ها منتظرند که هرکدام‌مان جایی برای خود پیدا کنیم. کنارم تو نشسته‌ای، همکلاسی من! همان لحظه حس کردم شروع یک فصل تازه است؛ فصلی که در آن قرار است با هم یاد بگیریم، با هم بخندیم، گاهی حتی با هم سختی بکشیم. تو باعث می‌شوی حس تنهایی روز اول مدرسه کمتر شود و دلگرمی بیشتری برای شروع این مسیر داشته باشم.

روزهای اول مهر، پر از بوی دفتر و مداد تازه‌اند، اما آنچه برایم ماندگار می‌شود، نگاه‌ها و لبخندهایی است که با "همکلاسی من" تقسیم می‌کنم. هر بار که زنگ تفریح به صدا درمی‌آید، انگار فرصتی تازه است برای ساختن خاطراتی که بعدها با لبخند به یادشان می‌افتیم.

سال‌ها بعد شاید صفحه‌های کتاب‌هایمان فراموش شوند، اما هیچ‌وقت یادم نمی‌رود که شروع همه‌ی این خاطره‌ها از همین روز اول مهر بود؛ روزی که کنار تو، همکلاسی من، نشستم و ماجرای دوستی‌مان آغاز شد.