پرواز تا قله‌های آسمان؛ روایت آسمانی‌ترین غروب دولتِ مردمی
مشهد(پانا)- در غروبی که آسمان، خراسان را در آتش اشک و حیرت غرق کرد، هشت پرچم‌دار خدمت و صداقت، بی‌هیچ وداعی راهی افلاک شدند. این شهادت، نه فقط ضایعه‌ای ملی، که زخمی عمیق بر قلب امنیت و انسجام ملت بود. پرواز بالگردی که خاک را به آسمان گره زد، آغاز فصلی تازه در تاریخ مقاومت و مسئولیت است.
در تقویم این سرزمین، روزهایی هست که تنها با اشک باید نوشت و با آه باید خواند. ۲۹ اردیبهشت‌ماه، روزی است که مردان خدمت، با ردای شهادت به دیدار حق شتافتند. رئیس‌جمهوری که فرزند ملت بود، در کنار علمایی چون آیت‌الله آل‌هاشم، دیپلماتی نستوه چون حسین امیرعبداللهیان، مدیری مومن چون مالک رحمتی و حافظان جان و امنیتش، در پروازی غریب به افلاک پیوستند.
شهدای خدمت، نه قربانی حادثه، که شهیدان بصیرت و وظیفه بودند. رفتنشان، پیام دارد؛ پیامی برای دشمنانی که خیال تزلزل در اراده جمهوری اسلامی در سر می‌پرورانند. آن بالگرد، پرچم‌دار نظامی بود که حتی در سخت‌ترین لحظات، مسیر خدمت را برگزید.
سردار سیدمهدی موسوی، مرد امنیت و سکوت، دوشادوش رئیس خود تا آخرین نفس ایستاد. خلبانان دلاور، سرهنگ سید طاهر مصطفوی و سرهنگ محسن دریانوش، مردانه پرواز کردند تا حقیقت در زمین نماند. سرگرد فنی بهروز قدیمی، در سکوت پشت صحنه، جان بر سر اطمینان این پرواز گذاشت.
اینان، شهدای خدمت‌اند؛ نه در میدان جنگ، که در میدان تکلیف. خونی که ریخته شد، مُهر تأیید خدایی است بر خلوص نیتی که در این سال‌ها بارها به اثبات رسید.
امروز، نه فقط برای سوگ، که برای عهدی تازه گرد آمده‌ایم؛ عهد با آرمان‌های خدمت، صداقت، مردم‌باوری، و وفاداری به ولایت. دشمن بداند، «رئیسی» اگر رفت، «رئیس» این ملت هنوز خداست و مسیر روشن‌تر از همیشه ادامه دارد.
یادشان جاوید، راهشان پُرتابنده، و نام‌شان ثبت در لوح ایثار و افتخار تاریخ ایران.
ارسال دیدگاه